ว. ผ่านหรือเคลื่อนไปเร็ว {มักใช้แก่กริยาเห็น}, มองแต่เผิน ๆ ไม่ถี่ถ้วน, เช่น มองผาด เห็นผาด ๆ ดูผาด ๆ.ผาดผัง ก. ไปเร็ว, แล่นเร็ว. ผาดแผลง [-แผฺลง] ก. ยิงไปโดยเร็ว. ผาดโผน ว. เคลื่อนไหวไปมารวดเร็วว่องไวน่าหวาดเสียวต่ออันตราย เช่น บินผาดโผน แสดงผาดโผน. ผาดเพ่ง ก. ดูห่าง ๆ, ดูเผิน ๆ.