ความหมาย

• 
  

  น. ที่ดินริมนํ้าเป็นขอบเขตทะเล แม่นํ้า ลำคลอง เป็นต้น. ฝั่งฝา น. ปึกแผ่น, หลักฐาน, {มักใช้แก่ผู้ที่มีครอบครัว}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ฝัด - ก. อาการที่แยกของเบาออกจากของหนักโดยกระดกภาชนะเช่นกระด้งขึ้น ๆ ลง ๆ ค่อนข้างเร็ว เพื่อสะบัดแกลบ รำ หรือผงออกจากข้าวเป็นต้น. ว. เรียกกุ้งแห้งที่เอาเปลือกออกแล้ว ว่า กุ้งฝัด, กุ้งฟัด ก็ว่า.

• ฝัน - น. การเห็นเป็นเรื่องราวเมื่อหลับ, โดยปริยายหมายถึงการนึกเห็นในขณะที่ตื่นอยู่ ซึ่งไม่อาจจะเป็นจริงได้. ก. เห็นเป็นเรื่องราวเมื่อหลับ, นึกเห็น, นึกเห็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้. ฝันกลางวัน {ปาก} ก. นึกฝันถึงสิ่งที่ไม่อาจเป็นจริงได้. ฝันเปียก น. การหลั่งนํ้ากามในขณะนอนหลับและฝัน. ฝันเฟื่อง ก. คิดฟุ้งซ่านไปตามอารมณ์.

• ฝา - น. เครื่องปิดภาชนะต่าง ๆ หรือสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝาหม้อ ฝาโอ่ง ฝาท่อ: ฝ้าหรือเยื่อที่จับอยู่ข้างบนของเหลวเช่นนํ้านมเป็นต้น: เครื่องกั้นด้านนอกหรือเครื่องกั้นแบ่งห้องของตัวเรือนโรงเป็นต้น เช่น ฝาบ้าน ฝาเรือน ฝาห้อง: ส่วนที่ปิดปากหอยหรือหุ้มตัวหอยซึ่งเปิดได้, ใช้เป็นลักษณนาม เช่น ขนมถ้วยฝาหนึ่ง ขนมถ้วย ๒ ฝา. ฝากระดาน น. เรียกเรือนไทยแบบเก่าที่สร้างด้วยไม้จริง ว่า เรือนฝากระดาน. ฝาชี น. เครื่องสานชนิดหนึ่ง รูปคล้ายกรวยสำหรับครอบสำรับคาวหวานเป็นต้น. ฝาแฝด ว. มี ๒ ฝาติดกัน, หมายความถึงผลไม้หรือสิ่งอื่นที่ออกมาติดกันผิดธรรมดา เรียกว่า ฝาแฝด, ถ้าเป็นคนเมื่อคลอดออกมาจะติดกันหรือไม่ติดกัน ก็เรียกว่า ฝาแฝด. ฝาละมี น. สิ่งที่ปิดปากหม้อดินที่เป็นหม้อข้าวหม้อแกง: เรียกส่วนพระเจดีย์ที่เป็นฐานรองรับปล้องไฉนของเจดีย์ทรงกลมหรือทรงลังกา คล้ายฝาละมี ว่า บัวฝาละมี. ฝาสายบัว น. ฝาไม้กระดานตีตามแนวยืนและทับแนวด้วยไม้เส้นเล็ก ๆ ทุกรอยต่อของแผ่นฝามองดูคล้ายก้านบัว. ฝาสำหรวด น. ฝาเรือนเครื่องสับแบบหนึ่ง มีโครงไม้คร่าวยืนเป็นหลักซึ่งวางห่างกัน ๑ ฝ่ามือ ระหว่างไม้คร่าวแต่ละช่อง ขัดไม้แผ่นเล็ก ๆ ที่เรียกว่า ไม้เซ็น หรือ ลูกเซ็น วางตามขวาง ด้านหลังไม้เซ็นกรุใบจากอ่อนเป็นต้นแล้วขัดด้วยเข็มไม้ไผ่อีกชั้นหนึ่ง. ฝาเสี้ยว น. แผงฝาที่ประกอบขึ้นเพื่อใช้ปิดด้านสกัดของเรือนพะไลโดยเฉพาะ. ฝาหอยโข่ง น. ฝาเรือนเครื่องผูกแบบหนึ่ง มีโครงไม้ไผ่ยืนเป็นหลักซึ่งวางห่างกัน ๑ ฝ่ามือ ด้านในของโครงยืนจะมีไม้ไผ่ผ่าซีกหรือแผ่นไม้เล็ก ๆ ที่เรียกว่า ไม้เซ็น หรือ ลูกเซ็นวางตามขวาง ด้านหลังไม้เซ็นกรุใบจากอ่อนเป็นต้นแล้วขัดด้วยเข็มไม้ไผ่อีกชั้นหนึ่ง. ฝาหุ้มกลอง น.ฝาด้านสกัดของเรือนฝากระดาน. ฝาไหล น. แผ่นไม้กระดานวางตามแนวยืน แต่ละแผ่นเว้นช่องว่างเท่าความกว้างของไม้แผ่นหนึ่งตลอดทั้งแผง ฝาชนิดนี้ประกอบด้วยแผงดังกล่าววางชิดและซ้อนขนานกันในรางซึ่งเลื่อนเปิดปิดได้.

• ฝ้า - น. อนุภาคเล็ก ๆ ที่รวมตัวกัน มีลักษณะเป็นแผ่นบางลอยอยู่บนผิวนํ้าหรือติดอยู่ที่แผลเป็นต้น: แผ่นที่ดาดกรุหลังคาเพดาน หรือปิดใต้ตง. ว. ขุ่นมัวไม่ผ่องใส {ใช้แก่ผิว} เช่น กระจกฝ้า เพชรเป็นฝ้า, เรียกหน้าที่มีลักษณะเป็นจุดหรือรอยผื่นสีคลํ้า ๆ ว่า หน้าเป็นฝ้า. ฝ้าฟาง ว. ขุ่นมัว ทำให้เห็นไม่ถนัด เช่น นัยน์ตาฝ้าฟาง.

• ฝ่า ๑ - น. พื้นของมือและเท้า, มักพูดเข้าคู่กันว่า ฝ่ามือฝ่าเท้า. ฝ่าพระบาท {ราชา} ส. ท่าน {ใช้แก่พระองค์เจ้าถึงหม่อมเจ้า}, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒. ฝ่าละอองธุลีพระบาท {ราชา} ส. ท่าน {ใช้แก่พระมหากษัตริย์และสมเด็จพระบรมราชินีนาถ}, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒. ฝ่าละอองพระบาท {ราชา} ส. ท่าน {ใช้แก่สมเด็จพระบรมราชินี สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช สยามมกุฎราชกุมาร สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี}, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.