ความหมาย

• 
  

  [พะยุพะยุง] {ปาก} ก. พยุง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พยุห-, พยุหะ - [พะยุหะ-] น. กระบวน, หมู่, กองทัพ, พยู่ห์ ก็ว่า: ชื่อวิธีนับในปักษคณนา. {ป. พฺยูห, วฺยูห: ส. วฺยูห}. พยุหบาตร {โบ}, พยุหบาตรา [-บาด,-บาดตฺรา] {กลอน} น. กระบวนทัพ. พยุหยาตรา [-ยาดตฺรา] น. กระบวนทัพ, การเดินทัพ, เช่น ยกพยุหยาตรา. ก. ไปเป็นกระบวนทัพใหญ่. พยุหโยธา น. หมู่พลรบ, กระบวนพลรบ. {ป.}. พยุหเสนา,พยุหแสนยา, พยุหแสนยากร น. หมู่เสนา. {ป. พฺยูห + เสนา: ส. วฺยูห + ไสนฺย, วฺยูห + ไสนฺย + อากร}.

• พยุหร - [พะยุหอน] น. เกณฑ์เลขผลหารของวิธีฉวาง. {ศัพท์ใช้ในตำราเลขโบราณ}.

• พยู่ห์ - [พะยู่] น. พยุหะ, กระบวน, หมู่, กองทัพ.

• พร - [พอน] น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. {ป. วร}. พรสวรรค์ น. ความสามารถพิเศษหรือคุณสมบัติเด่นของบุคคลที่มีมาแต่กำเนิด.

• พรต - [พฺรด] น. กิจวัตร, การปฏิบัติ: มรรยาท, เขตแห่งความประพฤติ, ธรรมเนียม, ประเพณี, การสมาทานหรือประพฤติตามลัทธิศาสนา, การจำศีล {เช่น การเว้นบริโภค เว้นเมถุนธรรม}: การสมาทานบริโภคอาหารอย่างเดียวเป็นนิตย์ {เช่น มธุพรต คือ การสมาทานกินแต่นํ้าผึ้ง}:ข้อกำหนดการปฏิบัติทางศาสนาเพื่อข่มกายใจ มีศีลวินัยเป็นต้น เช่น บำเพ็ญพรต ทรงพรต ถือพรต, เรียกผู้บำเพ็ญพรต ว่า นักพรต. {ส. วฺรต: ป. วตฺต}.