ความหมาย

• 
  

  [-สัด] {โบ} น. กษัตริย์.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระษัตรี - [-สัดตฺรี] {โบ} น. ผู้หญิง.

• กระษัย - [-ไส] น. ชื่อโรคตามตำราแพทย์แผนโบราณว่า ทำให้ร่างกายทรุดโทรม มีอาการผอมแห้งตัวเหลือง เท้าเย็น, เขียนเป็น กษัย ก็มี. {ส. กฺษย ว่า โรคซูบผอม}. กระษัยกล่อน [-ไสกฺล่อน] น. ชื่อโรคตามตำราแพทย์แผนโบราณว่า ทำให้ร่างกายผอมแห้ง ซึ่งเกิดจากโรคกร่อน, เขียนเป็น กษัยกล่อน ก็มี.

• กระษาปณ์ - [-สาบ] น. เงินตราที่ทำด้วยโลหะ เช่น เหรียญกระษาปณ์ โรงกระษาปณ์, กษาปณ์ ก็ใช้. {ส. การฺษาปณ: ป. กหาปณ}.

• กระษิร - [-สิน, -สิระ] {แบบ: แผลงมาจาก กษีร} น. กษีร, นํ้านม, เช่น มาจากวารินกระษิรสมุทร {รามเกียรติ์ ร. ๒), กระษิรสินธุสาคร {สรรพสิทธิ์}.

• กระสง - น. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Channa lucius {Cuvier} ในวงศ์ Channidae รูปร่างคล้ายปลาช่อนซึ่งอยู่ในวงศ์เดียวกัน แต่หัวแหลมกว่าและแอ่นงอนขึ้นเล็กน้อย มีลายพาดขวางลำตัวข้างละ ๗-๑๒ แถบ ทุกครีบมีจุดประหรือริ้วสีดำ ขนาดยาวได้ถึง ๔๐ เซนติเมตร.