ความหมาย

• 
  

  [พฺรวงเพฺรียง] ก. พูดยกยอ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พรวด ๑ - [พฺรวด] ก. กิริยาที่เป็นไปอย่างรวดเร็วโดยทันที เช่น ตำรวจพรวดเข้ามา. ว. อาการที่เป็นไปอย่างรวดเร็วโดยทันที เช่น เทน้ำพรวดเดียวหมดขวด ตกใจลุกพรวดออกมา: เสียงดังเช่นนั้น เช่น เป่าพรวด. พรวดพราด [-พฺราด] ก. ลุก เดิน หรือวิ่ง เป็นต้น อย่างรวดเร็วโดยไม่ยับยั้ง เช่น พอตำรวจพรวดเข้ามา พวกขาไพ่ก็พรวดพราดออกไป, กิริยาที่ทำโดยไม่ระมัดระวังหรือไม่เรียบร้อย เช่น ทำอะไรพรวดพราด ข้าวของตกหล่นเสียหาย. ว. อาการที่ลุก เดิน หรือวิ่ง เป็นต้น อย่างรวดเร็วโดยไม่ยับยั้ง เช่น อยู่ ๆ ก็วิ่งพรวดพราดออกไป.

• พรวด ๒ - [พฺรวด] {ถิ่น–ปักษ์ใต้, ตะวันออก} น. ชื่อผึ้งโพรง {Apis cerana Fabricius} ในวงศ์ Apidae เป็นผึ้งขนาดกลาง ผึ้งงานลำตัวยาวประมาณ ๑ เซนติเมตร อาศัยอยู่เป็นฝูง ทำรังซ้อนกันหลายชั้นเรียงขนานกันอยู่ในโพรงไม้ กระบอกไม้ ซอกหิน หรือซอกหลังคาบ้านที่ปิดมิดชิด ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางของรัง ประมาณ ๓๐ เซนติเมตร นำมาเลี้ยงได้เช่นเดียวกับผึ้งพันธุ์, พายัพและอีสานเรียก ผึ้งโก๋น, ผึ้งรวง ก็เรียก.

• พรวด ๓ - [พฺรวด] ดู กระทุ.

• พรวดใหญ่ - [พฺรวด] ดู กระทุ.

• พรวดกินลูก - [พฺรวด] ดู กระทุ.