กลับ
คำว่า
พราก ๒, พราก ๆ
ความหมาย
[พฺราก] ว. อาการที่น้ำตาไหลออกมาก ๆ เช่น น้ำตาไหลพราก.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
พราง
- [พฺราง] ก. ทำให้เข้าใจเป็นอื่น, ทำให้เลือน, เช่น พรางตัว พรางไฟ. พรางพรอก [-พฺรอก] ก. พูดลวง, แสร้งพูด.
พร่าง
- [พฺร่าง] ว. แวววาวพร่าไปหมด. พร่างพราว [-พฺราว] ว. มีแสงประกายแวววาวระยิบระยับ เช่น แสงพร่างพราว.
พราด, พราด ๆ
- [พฺราด] ว. เสียงดังเช่นนั้น: อาการที่ดิ้นบิดตัวไปมา เช่น เด็กดิ้นพราด ปลาช่อนถูกทุบหัวดิ้นพราด ๆ.
พราน
- [พฺราน] น. ผู้หากินในทางล่าสัตว์เป็นต้น, ผู้ชำนาญป่า, เช่น พรานนก พรานป่า.
พราย
- [พฺราย] น. ผีจำพวกหนึ่ง {มักกล่าวกันว่าเป็นผีผู้หญิงที่ตายทั้งกลม}: ต่อมนํ้าเล็ก ๆ ที่ผุดกระจายขึ้นจากนํ้า. ว. แวววาว, พราว, พร้อย. พรายกระซิบ น. ผีพรายที่มากระซิบบอกให้ผู้ที่เลี้ยงตนรู้เหตุการณ์ต่าง ๆ ได้แม้เกิดในที่ห่างไกล. พรายตานี น. ผีผู้หญิงที่สิงอยู่ในต้นกล้วยตานีที่กำลังตั้งท้อง. พรายทะเล น. แสงสว่างที่เป็นแสงเรือง ๆ อยู่ที่เสากระโดงเรือ. พรายน้ำ น. แสงเรืองในที่มืด ปรากฏที่ตัวเลขหน้าปัดนาฬิกาหรือที่สวิตช์ไฟฟ้าบางชนิด เกิดขึ้นได้เพราะสิ่งเหล่านั้นฉาบหรือผสมด้วยสารเคมีที่มีสมบัติเปล่งแสงเรืองออกมาได้หลังจากที่ถูกแสงสว่างอยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่ง สารเคมีประเภทนี้ เช่น แคลเซียมซัลไฟด์ {CaS} แบเรียมซัลไฟด์ {BaS} ที่มีโลหะบางชนิดเจือปน. พรายแพรว [-แพฺรว] ว. เลื่อม, แวววาว, วับ ๆ วาบ ๆ, พราย ๆ, พราว, เช่น แสงเพชรมีประกายพรายแพรว, แพรวพราย แพรวพราว หรือ พราวแพรว ก็ว่า. พรายย้ำน. รอยดำ ๆ คล้ายถูกอะไรกัดเป็นรอยชํ้า ปรากฏตามร่างกายเป็นแห่ง ๆ แต่ไม่มีอาการเจ็บปวดอย่างไร โบราณถือว่าถูกผีพรายกัดยํ้าเอา แต่ไม่ถึงกับเข้าเป็นแผล.