ความหมาย

• 
  

  [พฺราด] ว. เสียงดังเช่นนั้น: อาการที่ดิ้นบิดตัวไปมา เช่น เด็กดิ้นพราด ปลาช่อนถูกทุบหัวดิ้นพราด ๆ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พราน - [พฺราน] น. ผู้หากินในทางล่าสัตว์เป็นต้น, ผู้ชำนาญป่า, เช่น พรานนก พรานป่า.

• พราย - [พฺราย] น. ผีจำพวกหนึ่ง {มักกล่าวกันว่าเป็นผีผู้หญิงที่ตายทั้งกลม}: ต่อมนํ้าเล็ก ๆ ที่ผุดกระจายขึ้นจากนํ้า. ว. แวววาว, พราว, พร้อย. พรายกระซิบ น. ผีพรายที่มากระซิบบอกให้ผู้ที่เลี้ยงตนรู้เหตุการณ์ต่าง ๆ ได้แม้เกิดในที่ห่างไกล. พรายตานี น. ผีผู้หญิงที่สิงอยู่ในต้นกล้วยตานีที่กำลังตั้งท้อง. พรายทะเล น. แสงสว่างที่เป็นแสงเรือง ๆ อยู่ที่เสากระโดงเรือ. พรายน้ำ น. แสงเรืองในที่มืด ปรากฏที่ตัวเลขหน้าปัดนาฬิกาหรือที่สวิตช์ไฟฟ้าบางชนิด เกิดขึ้นได้เพราะสิ่งเหล่านั้นฉาบหรือผสมด้วยสารเคมีที่มีสมบัติเปล่งแสงเรืองออกมาได้หลังจากที่ถูกแสงสว่างอยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่ง สารเคมีประเภทนี้ เช่น แคลเซียมซัลไฟด์ {CaS} แบเรียมซัลไฟด์ {BaS} ที่มีโลหะบางชนิดเจือปน. พรายแพรว [-แพฺรว] ว. เลื่อม, แวววาว, วับ ๆ วาบ ๆ, พราย ๆ, พราว, เช่น แสงเพชรมีประกายพรายแพรว, แพรวพราย แพรวพราว หรือ พราวแพรว ก็ว่า. พรายย้ำน. รอยดำ ๆ คล้ายถูกอะไรกัดเป็นรอยชํ้า ปรากฏตามร่างกายเป็นแห่ง ๆ แต่ไม่มีอาการเจ็บปวดอย่างไร โบราณถือว่าถูกผีพรายกัดยํ้าเอา แต่ไม่ถึงกับเข้าเป็นแผล.

• พราว - [พฺราว] ว. พราย, แวววาว, เช่น แต่งเครื่องเพชรพราว: โดยปริยายหมายความว่า มากมาย เช่น มีเล่ห์เหลี่ยมพราวไปหมด. พราวตา ว. อาการที่ทำให้เห็นพร่าไปหมด.พราวแพรว [-แพฺรว] ว. เลื่อม, แวววาว, วับ ๆ วาบ ๆ, พราย ๆ, พราว, เช่น แสงเพชรมีประกายพราวแพรว, แพรวพราว แพรวพราย หรือ พรายแพรว ก็ว่า.

• พราหมณ์ ๒ - [พฺรามมะนะ-, พฺราม] น. คำนำหน้าชื่อเพลงไทย เช่น พราหมณ์เข้าโบสถ์ พราหมณ์เก็บหัวแหวน พราหมณ์ดีดน้ำเต้า พราหมณ์เข้า พราหมณ์ออก.

• พราหมณ์ ๓ - [พฺราม] น. ชื่อปลาชนิดหนึ่ง เรียกว่าปลาพราหมณ์. {พจน. ๒๔๙๓}.