[พฺรามมะนะ-, พฺราม] น. คนในวรรณะที่ ๑ แห่งสังคมฮินดู ซึ่งมี ๔ วรรณะ ได้แก่ พราหมณ์ กษัตริย์ แพศย์ และศูทร, ผู้ที่ถือเพศไว้ผม นุ่งขาวห่มขาว เช่น พราหมณ์ปุโรหิตพราหมณ์พฤฒิบาศ. {ป., ส.}. พราหมณัศบดี [พฺรามมะนัดสะบอดี] น. ชื่อหนึ่งของพระเพลิง.