ความหมาย

• 
  

  [พฺรามมะนะ] น. ชื่อคัมภีร์ศาสนาประเภทหนึ่งในยุคพระเวทของอินเดียโบราณ มีหลายคัมภีร์ด้วยกัน ส่วนใหญ่แต่งร้อยแก้ว ว่าด้วยการประกอบพิธีกรรม มีเรื่องราวของเทพต่าง ๆ ประกอบ. {ส. พฺราหฺมณ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พราหมณัศบดี - ดู พราหมณ์ ๑.

• พราหมณี - [พฺรามมะนี] น. นางพราหมณ์. {ป., ส.}.

• พราหมี - [พฺรามมี] น. ชื่อหนึ่งของพระสรัสวดี: ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์โรหิณี มี ๗ ดวง, ดาวคางหมู หรือ ดาวปลาตะเพียน ก็เรียก.

• พร่ำ - [พฺรํ่า] ว. รํ่าไป, ซํ้า ๆ ซาก ๆ, บ่อย ๆ, เช่น พร่ำบ่น พร่ำเพ้อรำพัน พร่ำสาธยายมนตร์. พร่ำพลอด [-พฺลอด] ก. พูดออดอ้อนออเซาะ. พร่ำเพรื่อ [-เพฺรื่อ] ว. เกินขอบเขต, บ่อย ๆ ไม่เป็นกิจจะลักษณะ, เช่น พูดพร่ำเพรื่อ, เพรื่อ ก็ว่า. พร่ำเพ้อ ก. รำพัน.

• พร้ำ - [พฺรํ้า] ว. พร้อม.