กลับ
คำว่า
พฤกษ์ ๒
ความหมาย
[พฺรึก] ดู จามจุรี ๒.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
พฤกษ-, พฤกษ์ ๑
- [พฺรึกสะ-, พฺรึก] น. ต้นไม้. {ส. วฤกฺษ: ป. รุกฺข}. พฤกษชาติ น. ต้นไม้, จำพวกต้นไม้. พฤกษทล น. ใบไม้. {ส.}. พฤกษเทวดา น. เทวดาที่สิงอยู่ที่ต้นไม้. {ส.}. พฤกษราชน. ต้นปาริชาต. {ส.}. พฤกษศาสตร์ น. วิชาว่าด้วยต้นไม้. พฤกษา [พฺรึกสา] น. ต้นไม้.
พฤกษา
- ดู พฤกษ-, พฤกษ์ ๑.
พฤฒ, พฤฒา
- [พฺรึด, พฺรึดทา] ว. เจริญ, แข็งแรง, ใหญ่: แก่, เฒ่า, พฤทธ์ ก็ว่า. {ส.}. พฤฒาจารย์ น. อาจารย์ผู้เฒ่า, พราหมณ์ผู้เฒ่า.
พฤฒิ, พฤฒิ-
- [พฺรึด, พฺรึดทิ-] น. ความเจริญ, ความมั่งคั่ง, ความสมบูรณ์, ความอวบ, พฤทธิ์ ก็ว่า. {ส.}. พฤฒิบาศ น. ชื่อพราหมณ์พวกหนึ่ง มีหน้าที่ทำพิธีเกี่ยวกับช้างและปัดเสนียดจัญไร.
พฤต
- [พฺรึด] น. คำฉันท์. ก. หมุน, เวียน: เกิดขึ้น. ว. กลม. {ส. วฤตฺต}.