ความหมาย

• 
  

  [พฺรึด, พฺรึดทิ-] น. ความเจริญ, ความมั่งคั่ง, ความสมบูรณ์, ความอวบ, พฤทธิ์ ก็ว่า. {ส.}. พฤฒิบาศ น. ชื่อพราหมณ์พวกหนึ่ง มีหน้าที่ทำพิธีเกี่ยวกับช้างและปัดเสนียดจัญไร.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พฤต - [พฺรึด] น. คำฉันท์. ก. หมุน, เวียน: เกิดขึ้น. ว. กลม. {ส. วฤตฺต}.

• พฤติ, พฤติ- - [พฺรึด, พฺรึดติ-] น. ความประพฤติ, กิจการ, ความเป็นไป: ลักษณะความเป็นอยู่, อาชีวะ: คำฉันท์. {ส. วฤตฺติ: ป. วุตฺติ}. พฤติกรรม น. การกระทำหรืออาการที่แสดงออกทางกล้ามเนื้อ ความคิด และความรู้สึกเพื่อตอบสนองสิ่งเร้า. พฤติการณ์ น. เหตุการณ์ที่เป็นมาหรือที่จะเป็นไป, ความเป็นไปในเวลากระทำการ เช่น พฤติการณ์ของเขาแสดงว่ามีเมตตากรุณา พฤติการณ์ของเขาแสดงถึงความทารุณโหดร้าย. พฤตินัย {กฎ} น. ความหมายตามข้อเท็จจริง {ล. de facto}, ต่างกับนิตินัย คือ ความหมายตามกฎหมาย {ล. de jure}.

• พฤทธ์ - [พฺรึด] น. ผู้ใหญ่. ว. เจริญ, แข็งแรง, ใหญ่: แก่,เฒ่า, {ตรงข้ามกับ ยุว}: ฉลาด, ชำนาญ: เจนจบ, พฤฒ ก็ใช้. {ส. วฤทฺธ}.

• พฤทธิ์ - [พฺรึด] น. ความเจริญ, ความมั่งคั่ง, ความสมบูรณ์, ความอวบ, พฤฒิ ก็ใช้: ในไวยากรณ์หมายถึงเสียงยาวที่สุดของสระต่าง ๆ คือ ในบาลีและสันสกฤตได้แก่ อา เป็นพฤทธิ์ของ อะ เป็นต้น. ก. กระทำสระให้ยาวเช่นนั้น. {ส. วฤทฺธิ}.

• พฤนต์ - [พฺรึน] น. ก้าน, ขั้ว. {ส. วฤนฺต: ป. วณฺฏ}.