ความหมาย

• 
  

  น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Piperomia pellucida {L.} Humb. Bonpl. et Kunth ในวงศ์ Piperaceae ขึ้นอยู่ทั่วไปตามที่ชื้น ลำต้นอวบนํ้า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระสัง ๒ - น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง, สันนิษฐานว่าในสมัยโบราณ บางถิ่นอาจใช้เรียกนกชนิดหนึ่ง แต่ปัจจุบันไม่ปรากฏว่ามีใช้, เช่น กระสังกระสาสาว กระสันจับกระลับดู {เสือโค}.

• กระสัน - ก. คะนึง, คิดผูกพันอยู่, มีใจจดจ่ออยู่, เช่น ปู่ระสันถึงไก่ในไพรพฤกษ์ {ลอ}: กระวนกระวายในกาม เช่น เดี๋ยวนี้นะพระองค์ทรงธรรม์ แสนกระสันจันทร์สุดาดวงสมร {คาวี}: ผูกให้แน่น เช่นกระสันเข้าไว้กับหลัก, ผูกพันพระพี่น้องสองกระสันเข้าให้มั่นกับมือ {ม. คำหลวง กุมาร), รัด เช่น สายกระสัน: เชื่อมต่อ เช่น มุขกระสัน: {ปาก} อยากมาก เช่น กระสันจะเป็นรัฐมนตรี. ว. แน่น เช่น พระขรรค์เหน็บกระสันอยู่เป็นนิจ {คาวี}.

• กระสับกระส่าย - ว. เร่าร้อนใจทนนิ่งเป็นปรกติไม่ได้, กระวนกระวาย, ทุรนทุราย.

• กระสา ๑ - น. {๑} ชื่อนกขนาดใหญ่หลายชนิด ในวงศ์ Ciconiidae ปากหนาแบนข้าง ยาว ปลายแหลมตรง คอและขายาว เวลาบินคอเหยียดตรง ทำรังด้วยกิ่งไม้ อยู่บนยอดไม้สูง กินปลาและสัตว์น้ำขนาดเล็ก ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น กระสาคอขาว [Ciconia episcopus {Boddaert}] กระสาคอดำ [Ephippiorhynchus asiaticus {Latham}]. {๒} ชื่อนกยางขนาดใหญ่ ในวงศ์ Ardeidae ปากยาว ปลายแหลม ฤดูผสมพันธุ์เพศผู้มีขนยาวบริเวณท้ายทอย ๒ เส้น คอยาว เวลาบินคอโค้งงอ ขายาว เล็บของนิ้วกลางที่หันไปข้างหน้าหยักคล้ายซี่หวีทำรังด้วยกิ่งไม้บนยอดไม้สูงปานกลาง กินปลาและสัตว์น้ำ ในประเทศไทยมี ๓ ชนิด คือ กระสานวล {Ardea cinerea Linn.} กระสาแดง {A. purpurea Linn.} และกระสาใหญ่ {A. sumatrana Raffles}.

• กระสา ๒ - น. ชื่องูชนิดหนึ่ง เช่น งูไซงูกระสา {ไตรภูมิ}.