ความหมาย

• 
  

  [พฺลอ] {ถิ่น–ปักษ์ใต้} ก. ฝานเอาเปลือกแข็งออก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พล้อ ๑ - [พฺล้อ] น. ต้นกะพ้อ.

• พล้อ ๒ - [พฺล้อ] ก. พ้อ.

• พลอง ๑ - [พฺลอง] น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กหลายชนิด ในสกุล Memecylon วงศ์ Melastomataceae เนื้อละเอียดและแข็ง เช่น พลอง {M. garcinioides Blume} พลองขี้นก {M. floribundum Blume} พลองเหมือด {M. edule Roxb.}.

• พลอง ๒ - [พฺลอง] น. เรียกไม้ใช้เป็นอาวุธยาวประมาณ ๔ ศอก ว่า ไม้พลอง.

• พลองแก้มอ้น - ดู สะเอ้ง ๒ {๑}.