[พะ-] ว. กำลัง, มักใช้พูดเข้าคู่กันว่า กำลังพลัง. พลังงาน {วิทยา} น. ความสามารถซึ่งมีอยู่ในตัวของสิ่งที่อาจให้แรงงานได้. {อ. energy}. พลังงานจลน์ น. พลังงานที่มีในเทหวัตถุ เนื่องจากการเคลื่อนที่ของเทหวัตถุนั้น. {อ. kinetic energy}. พลังงานศักย์ น. พลังงานที่มีในเทหวัตถุ เนื่องจากตำแหน่งที่อยู่ของเทหวัตถุนั้น. {อ. potential energy}. พลังเงียบ {การเมือง} น. เสียงส่วนใหญ่ที่ไม่แสดงออก. {อ. silent majority}. พลังจิต น. ความเข้มแข็งของจิตใจ, อำนาจจิต.