ก. คะนึง, คิดผูกพันอยู่, มีใจจดจ่ออยู่, เช่น ปู่ระสันถึงไก่ในไพรพฤกษ์ {ลอ}: กระวนกระวายในกาม เช่น เดี๋ยวนี้นะพระองค์ทรงธรรม์ แสนกระสันจันทร์สุดาดวงสมร {คาวี}: ผูกให้แน่น เช่นกระสันเข้าไว้กับหลัก, ผูกพันพระพี่น้องสองกระสันเข้าให้มั่นกับมือ {ม. คำหลวง กุมาร), รัด เช่น สายกระสัน: เชื่อมต่อ เช่น มุขกระสัน: {ปาก} อยากมาก เช่น กระสันจะเป็นรัฐมนตรี. ว. แน่น เช่น พระขรรค์เหน็บกระสันอยู่เป็นนิจ {คาวี}.