[กะบิน] น. ระเบียบ, แบบ, ทาง, เช่น กบิลความ: วิธีการ เช่น ลงโทษตามกบิลเมือง: กระบวน, หมู่, เช่น กบิลไม้: บรรดา เช่น กบิลว่าน, คำนี้บางทีเขียนเป็น กะบิล กระบิล ระบิล. {เทียบ ฮ. กปิล ว่า ชนิด, จำพวก, ตระกูล}.