ความหมาย

• 
  

  น. ชาวไทยพวกหนึ่ง เดิมมีถิ่นฐานอยู่ในประเทศลาว ส่วนหนึ่งได้อพยพมาตั้งถิ่นฐานอยู่ทางภาคกลางของประเทศไทย.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พวย ๑ - น. ส่วนของกาหรือป้านที่ยื่นออกมา สำหรับรินนํ้า. พวยน้ำ น. นํ้าที่พุ่งเป็นลำขึ้นไปในอากาศเนื่องจากลมงวง, นาคเล่นนํ้า ก็ว่า.

• พวย ๒ - ก. สูง, พุ่ง, ไปโดยเร็ว. พวยพุ่ง ว. ช่วงโชติ, พุ่งเป็นลำออกไปโดยเร็ว เช่น แสงพวยพุ่ง รัศมีพวยพุ่ง.

• พสก, พสก- - [พะสก, พะสกกะ-] น. ชาวเมือง, พลเมือง. {ป. วส + ค: ส. วศ + ค ว่า ผู้อยู่ในอำนาจ}. พสกนิกร [พะสกกะนิกอน, พะสกนิกอน] น. คนที่อยู่ในประเทศไม่ว่าจะเป็นพลเมืองของประเทศนั้นหรือคนต่างด้าวที่มาอาศัยอยู่ก็ตาม.

• พสนะ - [พะสะนะ, พดสะนะ] น. เสื้อผ้า, เครื่องนุ่งห่ม. {ป., ส. วสน}.

• พสุ - [พะ-] น. ชื่อเรียกเทวดาจำพวกหนึ่ง: ทรัพย์, สมบัติ, ความมั่งมี. ว. ดี, เลิศ, ประเสริฐ: ใจดี, กรุณา. {ป., ส. วสุ}. พสุธา น. ผู้ทรงไว้ซึ่งทรัพย์ คือ แผ่นดิน. {ป., ส. วสุธา}.พสุธาดล น. พื้นแผ่นดิน. {ป., ส. วสุธาตล}. พสุนธรา [พะสุนทะ-] น. แผ่นดิน. {ป. วสุนฺธรา: ส. วสุธรา}. พสุมดี [พะสุมะดี] น. แผ่นดิน. {ส.}.