[พะ-] น. ชื่อเรียกเทวดาจำพวกหนึ่ง: ทรัพย์, สมบัติ, ความมั่งมี. ว. ดี, เลิศ, ประเสริฐ: ใจดี, กรุณา. {ป., ส. วสุ}. พสุธา น. ผู้ทรงไว้ซึ่งทรัพย์ คือ แผ่นดิน. {ป., ส. วสุธา}.พสุธาดล น. พื้นแผ่นดิน. {ป., ส. วสุธาตล}. พสุนธรา [พะสุนทะ-] น. แผ่นดิน. {ป. วสุนฺธรา: ส. วสุธรา}. พสุมดี [พะสุมะดี] น. แผ่นดิน. {ส.}.