ความหมาย

• 
  

  น. ไม้ไผ่ป่าตัดแขนงให้ยาวพอที่เท้าจะเหยียบขึ้นลงได้ สำหรับผูกพาดขึ้นต้นไม้ต่างบันได ถ้าต้นไม้สูงมากก็อาจใช้ไม้ไผ่หลายลำผูกต่อ ๆ กันขึ้นไป, โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พะอากพะอำ - ก. อึดอัด, คับแคบใจ.

• พะอืดพะอม - ว. อาการที่รู้สึกคลื่นไส้: โดยปริยายหมายความว่า ไม่รู้จะตัดสินใจอย่างไรดี, ไม่กล้าที่จะตัดสินใจเด็ดขาดลงไป, กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ก็ว่า.

• พัก - ก. หยุดชั่วคราว เช่น พักร้อน พักเครื่อง, อยู่ชั่วคราว, อาศัยชั่วคราว, เช่น บ้านพัก: รอรั้ง มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ไม่พักต้องว่า. น. คราว เช่น เมื่อพักที่น้ำท่วม การจราจรติดขัดมาก, ช่วงระยะเวลา เช่น เดินไปพักหนึ่งหยุดเป็นพัก ๆ. พักผ่อน ก. หยุดทำงานชั่วคราวให้คลายเหนื่อย. พักผ่อนหย่อนใจ ก. พักผ่อนไปหาความสนุกสนานเพลิดเพลิน. พักพิง ก. อาศัยอยู่ชั่วคราว. พักฟื้น ก. พักผ่อนเพื่อให้ร่างกายแข็งแรงเป็นปรกติ เมื่อหายเจ็บป่วย. พักร้อน ก. หยุดพักผ่อน. พักแรม ก. พักค้างคืน {มักไปกันเป็นหมู่คณะ} เช่น ลูกเสือไปพักแรม. พักสมอง ก. หยุดทำงานที่ทำจำเจหรือหมกมุ่นอยู่ไปทำอย่างอื่นชั่วคราวเพื่อผ่อนคลายสมอง. พักสายตา ก. หยุดใช้สายตาอย่างคร่ำเคร่งชั่วคราว. พักใหญ่ น. ชั่วระยะเวลานานพอสมควร.

• พักแพว - น. ผักแพว. [ดู แพว {๑}].

• พักตร-, พักตร์ - [พักตฺระ-, พัก] {ราชา} น. หน้า, ใช้ว่าพระพักตร์. {ส. วกฺตฺร}. พักตรา [พักตฺรา] {กลอน} น. หน้า. พักตรากฤติ [-กฺริด] น. โฉมหน้า เช่น พักตรากฤติอันบริสุท- ธิพบูและโสภา {สมุทรโฆษ}. {ส. วกฺตฺร + อากฤติ}.