กลับ
คำว่า
พิกัน
ความหมาย
น. ชื่อต้นไม้ ดอกหอมเหมือนพิกุล แต่ดอกใหญ่. {พจน. ๒๔๙๓}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
พิการ
- ว. เสียอวัยวะมีแขนขาเป็นต้น, เสียไปจากสภาพเดิม, เช่น แขนพิการ ตาพิการ, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ พิกล เป็น พิกลพิการ. {ป., ส. วิการ}.
พิกุล
- น. ชื่อไม้ต้นชนิด Mimusops elengi L. ในวงศ์ Sapotaceae กลีบดอกจักแหลม กลิ่นหอมและหอมอยู่จนแห้ง ใช้ทำยาได้, พายัพเรียก แก้ว, ปักษ์ใต้เรียก กุล. {ป., ส. วกุล}.
พิกุลป่า
- ดู ตะเคียนเผือก.
พิฆเนศ, พิฆเนศวร
- [พิคะเนด, พิคะเนสวน] น. ชื่อเทพองค์หนึ่ง มีเศียรเป็นช้าง ถือว่าเป็นเทพแห่งศิลปะ ถ้าบูชาแล้วป้องกันความขัดข้องที่จะเกิดมีขึ้นได้, คเณศ วิฆเนศ หรือ วิฆเนศวร ก็เรียก. {ส. วิฆน + อีศ: วิฆน + อีศฺวร}.
พิฆน์
- น. อุปสรรค: เครื่องกีดขวาง, แก่ง. {ส. วิฆน}.