ความหมาย

• 
  

  ว. ผิดปรกติ เช่น ทำพิลึก ท่าทางพิลึก, แปลกประหลาด เช่น รูปร่างพิลึก. พิลึกกึกกือ {ปาก} ว. แปลกมาก, ประหลาดมาก, น่าขัน, ชอบกล. พิลึกพิลั่น {ปาก} ว. พิลึกมาก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พิศ ๑ - ก. เพ่งดู, แลดูโดยถี่ถ้วน. พิศดู [พิดสะดู] ก. พิจารณาดูให้รอบคอบ, พิจารณาดูให้ถี่ถ้วน.

• พิศ ๒ - ว. ยี่สิบ. น. เรียกเหรียญทองครั้งรัชกาลที่ ๔ ชนิดหนึ่ง มีค่าเท่ากับ ๑ ใน ๒๐ ของชั่ง = ๔ บาท ว่า ทองพิศ. {ส. วึศ: ป. วีส}.

• พิศวง - [พิดสะหฺวง] ก. แปลกใจ, หลากใจ, เช่น ทำให้พิศวง: สงสัย, สนเท่ห์, เช่น น่าพิศวง.

• พิศวาส - [พิดสะหฺวาด] ว. รักใคร่, สิเนหา, เช่น ไม่น่าพิศวาส. {ส. วิศฺวาส: ป. วิสฺสาส ว่า ความคุ้นเคย}.

• พิศาล - ว. กว้างใหญ่, ไพศาล ก็ใช้. {ส. วิศาล: ป. วิสาล}.