ความหมาย

• 
  

  [พิดสะไหฺม] น. ความรัก, ความปลื้มใจ, ความชื่นชม. ก. รักใคร่หลงใหล เช่น ฉันไม่เห็นจะพิสมัยเธอเลย. ว. ควรชม. {ส. วิสฺมย: ป. วิมฺหย ว่า ความแปลกใจ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พิสมัย ๒ - น. ชื่อท่ารำแบบหนึ่ง โดยมือทั้งสองแบคว่ำประสานไขว้แขนระดับอก. พิสมัยเรียงหมอน น. ชื่อท่ารำแบบหนึ่ง โดยมือข้างหนึ่งตั้งวงสูง อีกข้างหนึ่งตั้งวงกลางข้างลำตัวแขนตึง ระดับไหล่.

• พิสัง - {ถิ่น–อีสาน} ว. อะไร.

• พิสัช - ก. แก้, ตอบคำถาม: สละ, ส่งไป, ทิ้ง. {ป. วิสชฺช}.

• พิสัญญี - ว. วิสัญญี, หมดความรู้สึก, สิ้นสติ, สลบ. {ป. วิสญฺญี}.

• พิสัย - น. วิสัย, ลักษณะที่เป็นอยู่, ความสามารถ: ขอบ, เขต, แดน, ตำบล, ถิ่น, แว่นแคว้น, ที่, มณฑล, ประเทศ. {ป. วิสย}.