ว. อาการที่ลอยสูง เด่น หรืออยู่ตามลำพัง, มักใช้เข้าคู่กับคำ ลอย เป็น ลอยฟ่อง, เช่น หมาตายลอยฟ่องลูกโป่งลอยฟ่องอยู่บนท้องฟ้า. ฟ่องฟู ก. ฟูฟ่อง.