ความหมาย

• 
  

  น. บ่วงหวายสำหรับดักสัตว์อย่างเนื้อและกวาง เช่น จับกระหริ่งบ่วงข่ายถือ แบกหอกปืนลงจากเรือน {สุบิน), กะริง ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระหวน - {กลอน} ก. หวนถึง เช่น และกระหวนกระโหยหา {ดุษฎีสังเวย}.

• กระหวัด - ก. ตวัด, วัดให้ม้วนเข้ามาโดยเร็ว, รัดรึง: ย้อน เช่น เจ้าหวนคิดกระหวัดวน {พากย์นางลอย}. กระหวัดเกล้า น. ชื่อท่ารำแบบหนึ่ง โดยมือข้างหนึ่งจีบหงาย งอข้อศอก หักข้อมือเข้าหาแง่ศีรษะมืออีกข้างหนึ่งตั้งวงกลาง เอียงศีรษะข้างเดียวกับมือที่ตั้งวง.

• กระหว่า - {โบ: กลอน} ว. ราวกับว่า เช่น หน้าตาหัวอกรกเป็นขน ดูสง่ากระหว่าคนหรือนนทรี {มโนห์รา), ปักษ์ใต้ว่า หวา.

• กระหอง - ดู จงโคร่ง, โจงโคร่ง.

• กระหัง - น. ผีชนิดหนึ่งที่ถือว่าเข้าสิงในตัวผู้ชาย เชื่อกันว่าเดิมเป็นผู้ชายที่เรียนวิชาอาคมแก่กล้าเข้าก็มีปีกมีหาง จะไปไหนก็ใช้กระด้งต่างปีก สากตำข้าวต่างขา สากกะเบือต่างหาง ชอบกินของโสโครก, คู่กับ กระสือ ซึ่งเข้าสิงในตัวผู้หญิง, ใช้ว่า กระหาง ก็มี เช่น ถ้าเปนสัจว่าเปนกระสือกระหางจะกละจริงไซร้ {สามดวง}.