ก. ตวัด, วัดให้ม้วนเข้ามาโดยเร็ว, รัดรึง: ย้อน เช่น เจ้าหวนคิดกระหวัดวน {พากย์นางลอย}. กระหวัดเกล้า น. ชื่อท่ารำแบบหนึ่ง โดยมือข้างหนึ่งจีบหงาย งอข้อศอก หักข้อมือเข้าหาแง่ศีรษะมืออีกข้างหนึ่งตั้งวงกลาง เอียงศีรษะข้างเดียวกับมือที่ตั้งวง.