กลับ
ภาษาอีสานคำว่า
บาย
ความหมาย:
จับ หยิบ ฉวยเอา อย่างว่า ซิถิ้มกะเสียดาย ซิบายกะขี้เดียด
คำถัดไป:
บุ้น
- น้ำพุ่ง น้ำที่พุ่งออกจากพื้นดิน พุ่งไหลตลอดเวลา เรียก น้ำบุ้น
เบิ่ง
- จ้องดู มองดู แหงนหน้าดู
เบิด
- แหงนหน้าดู อย่างว่า อย่าได้เบิดเท้อเล้อมันซิล้าเมื่อยคอ
เบือ
- ข้าวสารเหนียวคั่วไฟให้เกรียมแล้วตำให้ละเอียด เรียก ข้าวเบือ เป็นเหมือน ผงชูรส ทำให้อาหารมีรสอร่อยยิ่งขึ้น ไม้ตีพริกเรียก เบือ สากกะเบือ ก็ว่า ใช้ตำป่น ตำแจ่ว ตำสารพัดอย่าง ยาที่มีรสเบื่อเมา กินเข้าไปแล้วเบื่อเมา เรียก ยาเบือ
แบ้น
- อวัยวะสืบพันธุ์ของเพศชายหรือของสัตว์ตัวผู้เรียก แบ้น