ความหมาย:

• 
  

  ปลีกหรือหลีกเรียก ผีก เช่น ผีกเด้อสูกูฟ้าว (หลีกทางหน่อยฉันรีบ)

  
  


คำถัดไป:

• เผิ้ง - ผึ้ง เป็นสัตว์มีปีกบินได้ มีเหล็กไนพิษต่อยสัตว์อื่นให้เจ็บปวด คนอีสานเรียก แมงเผิ้ง

• โผ้ - กินข้าวน้อย กินอาหารมาก เรียก กินโผ้ คนท้องโตเรียก ท้องโผ้ พุงใหญ่เรียก พุงโผ้

• โผด - ละทิ้ง เรียก โผด ชาวบ้านเอาแมวไปปล่อยวัด เรียก เอาแมวไปโผด การฆ่าสัตว์เพื่อนำมาเป็นอาหาร เรียก โผด เช่นกัน เช่น โผดไก่ โผดปลา

• ใผ - ใคร ผู้ใด อย่างว่า ให้มันรู้สะบ้างว่าใผเป็นใผ

• ผักกะแยง - ผักกระออม ชื่อผักชนิดหนึ่งเกิดตามท้องนาหรือที่ลุ่ม มีกลิ่นหอม ฉุน เรียก ผักกะแยง ผักขะแยง ก็เรียก ใส่ในต้มส้มกบพร้อม มะขามอ่อน อร่อยนักแล