กลับ
ภาษาอีสานคำว่า
ใผ
ความหมาย:
ใคร ผู้ใด อย่างว่า ให้มันรู้สะบ้างว่าใผเป็นใผ
คำถัดไป:
ผักกะแยง
- ผักกระออม ชื่อผักชนิดหนึ่งเกิดตามท้องนาหรือที่ลุ่ม มีกลิ่นหอม ฉุน เรียก ผักกะแยง ผักขะแยง ก็เรียก ใส่ในต้มส้มกบพร้อม มะขามอ่อน อร่อยนักแล
ผักขา
- ผักชะอม ชาวอีสานนิยมใส่ในแกงหน่อไม้ ทอด/เจียวใส่ไข่จิ้มกับ น้ำพริกก็อร่อย
ผักก้านย่า
- ผักตระกูลเดียวกับชะอม ลำต้นและกิ่งเป็นหนาม ใบเล็ก กลิ่นหอม ฉุน ยอดอ่อนใช้กินเป็นอาหารได้ กินกับซุบหน่อไม้ดีนัก เรียก ผักก้านย่า ผักกาดย่า ผักกะย่า ก็ว่า
ผักอิฮุม
- ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง มีลูกเป็นฝักกลม ยาวขนาด 1 ฟุต ใช้เป็นอาหารและทำยาได้
ผักอิตู่ไทย/ผักอิตู่
- แมงลัก เรียกผักอิตู่ มีสองชนิด คือผักอิตู่ลาวมีกลิ่นหอม และผักอิตู่ไทยมีกลิ่นฉุน ใช้ปรุงอาหาร