กลับ
ภาษาอีสานคำว่า
ล่อย
ความหมาย:
ชื่อโรคชนิดหนึ่ง ทำให้มือตายเท้าตาย จับถืออะไรไม่ได้ เดินไปเดินมาไม่ได้ เรียก โรคแขนล่อยขาล่อย
คำถัดไป:
ลาบ
- อาหารประเภทพร่าและยำ ถือว่าเป็นอาหารประเภทสูงของชาวอีสาน ในการทำบุญ เลี้ยงแขกเลี้ยงคน ถ้าขาดลาบอย่างเดียวถือว่า เป็นการเลี้ยง ชั้นต่ำ
ลาบซาบ
- ลักษณะของสิ่งของที่แขวนเรียงกันเป็นแถวเป็นแนว เรียก เลียงลาบซาบ เลียนลาบซาบ ก็ว่า
ลิดแลด
- มองเห็นเพียงแวบเดียว เรียก เห็นพอลิดแลด
ลิน
- รางสรงน้ำ เรียก ฮางลิน ฮางลินทำด้วยไม้แก่น ทำเป็นรูปนาคยาว ประมาณ 6 ศอก เจาะเป็นร่องยาว มีรูที่คอนาค ใช้สำหรับสรงน้ำเจ้านาย เมื่อได้บรรดาศักดิ์ หรือ สรงน้ำพระสงฆ์เมื่อได้รับสมณศักดิ์ ฝนตกพรำเรียก ฝนตกลิน
ลึด
- กลืนอาหารโดยไม่เคี้ยวให้แหลกเสียก่อน เรียก กลืนลึด