กลับ
ภาษาอีสานคำว่า
โกบ
ความหมาย:
การจับหรือถือสิ่งของโดยใช้สองมือ, จับ, ถือ, กำ
คำถัดไป:
ไก่ผู่โอก
- ไก่ตัวผู้ตัวโตเต็มวัย, ไก่โต้ง,
ก่ง
- ผู้เก่งกล้า โค้ง คิ้วโค้งเรียกว่า คิ่วก่ง ทำให้โค้ง เช่น ก่งศร ก่งธนู ก่งหน้าไม้ โก่ง ก็ว่า
ก่งด่ง
- อาการชี้ขึ้น เช่น วัวตื่นวิ่งไปหางจะชี้ก่งด่ง
กะบอง
- กะไต้ ชื่อเครื่องตามไฟชนิดหนึ่ง เรียก กะบอง กะไต้ ไต้ ขี้ไต้ ก็ว่า มีอยู่ 4 ชนิด ชนิดที่ทำด้วยไม้ผุหรือขอนดอกคลุกด้วยน้ำมันยาง เรียก กะบองขี้ยาง ชนิดที่ทำด้วยชันหรือขี้ชี เรียก กะบองขี้ชี ชนิดที่ทำด้วยยางพลวงที่ตกลงมากับขุยไม้พลวง เรียก กะบองขี้ตก ชนิดที่ทำด้วยรังแมลงคล้ายตัวชันโรง เรียก กะบองขี้ควง
กะบั้ง
- กระบอกไม้ไผ่มีข้อข้างหนึ่งทำไว้สำหรับตักน้ำ หรือใส่สิ่งของต่างๆ เช่น ใส่พริกเรียก บั้งหมากพริก ใส่เกลือเรียก บั้งเกลือ ใส่งาเรียก บั้งงา ใส่แจ่วเรียก บั้งแจ่ว กระบั้ง ก็เรียก