กลับ
ภาษาอีสานคำว่า
กระป่อม (1)
ความหมาย:
ภาชนะสานด้วยไม้ไผ่ รูปยาวก้นแหลม ทาด้วยชันคล้ายก้นคุ ใช้เชือกหย่อนลงตักน้ำในบ่อลึก
คำถัดไป:
กระป่อม (2)
- ลำเผือกหรือลำสะโน ไม้สองชนิดนี้มีน้ำหนักเบา ตัดยาวขนาดคืบผูก เชือกห่างกันประมาณ 1 ศอก ขึงในเวลากางมอง เรียก ป่อมมอง
กระพ้อม
- อุปกรณ์ที่มีไว้สำหรับเก็บข้าวเปลือกที่ฟัดออกมาแล้วมาเก็บไว้เพื่อไว้ขายหรือไว้เพาะปลูกอีกคราว เป็นภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่ รูปร่างคล้ายกระบุงแต่เล็กกว่า ใช้เชือกเป็นสาย สำหรับตวงข้าวเปลือกหรือข้าวสาร เวลาแม่ค้าไปแลกข้าวจะนำกระพ้อมนี้ ไปตวง เครื่องตวงนี้เรียกว่า กระพ้อม
กระสัณท์
- อยากจะได้
กล้องแขน
- กำไลมือ เครื่องประดับข้อมือ เรียก กล้องแขน ลักษณะและวัตถุที่ใช้ทำเช่นเดียวกับ กล้องขา
กล้องขา
- กำไลขา เครื่องประดับขาเรียก กล้องขา หล่อด้วยเงิน คำ หรือทองนาก ทำเป็นรูปกลมหรือรูปสี่เหลี่ยม ชนิดกลวงข้างใน เรียก กล้องขาโข่ง ชนิดไม่ กลวงเรียก กล้องขาตัน กอกขา ก็เรียก