กลับ
ภาษาอีสานคำว่า
ก่ง
ความหมาย:
ผู้เก่งกล้า
โค้ง คิ้วโค้งเรียกว่า คิ่วก่ง
ทำให้โค้ง เช่น ก่งศร ก่งธนู ก่งหน้าไม้ โก่ง ก็ว่า
คำถัดไป:
ก่งด่ง
- อาการชี้ขึ้น เช่น วัวตื่นวิ่งไปหางจะชี้ก่งด่ง
กะบอง
- กะไต้ ชื่อเครื่องตามไฟชนิดหนึ่ง เรียก กะบอง กะไต้ ไต้ ขี้ไต้ ก็ว่า มีอยู่ 4 ชนิด ชนิดที่ทำด้วยไม้ผุหรือขอนดอกคลุกด้วยน้ำมันยาง เรียก กะบองขี้ยาง ชนิดที่ทำด้วยชันหรือขี้ชี เรียก กะบองขี้ชี ชนิดที่ทำด้วยยางพลวงที่ตกลงมากับขุยไม้พลวง เรียก กะบองขี้ตก ชนิดที่ทำด้วยรังแมลงคล้ายตัวชันโรง เรียก กะบองขี้ควง
กะบั้ง
- กระบอกไม้ไผ่มีข้อข้างหนึ่งทำไว้สำหรับตักน้ำ หรือใส่สิ่งของต่างๆ เช่น ใส่พริกเรียก บั้งหมากพริก ใส่เกลือเรียก บั้งเกลือ ใส่งาเรียก บั้งงา ใส่แจ่วเรียก บั้งแจ่ว กระบั้ง ก็เรียก
กระโบม
- ชื่อภาชนะชนิดหนึ่ง ทำด้วยไม้ขุดเป็นร่อง รูปกลมมีขอบในตัว สำหรับรอง หย่งข้าวเหนียวนึ่ง
ก่องเก๊าะ
- เด็กยืนก้มศีรษะเอามือจับเข่า เรียก ยืนก่องเก๊าะ ถ้าผู้ใหญ่เรียก ยืนโก่งโก๊ะ