กลับ
ภาษาอีสานคำว่า
บ้อน
ความหมาย:
ผุดขึ้น อาการที่ปลาผุดขึ้นเหนือน้ำเพื่อหายใจเรียก ปลาบ้อน
คำถัดไป:
บัก
- เป็นคำเรียกชื่อชายที่มีอายุเสมอกันหรือต่ำกว่ากันว่า บัก ถือว่าเป็นคำพูด พื้น ๆ ไม่หยาบคาย เช่น บักสี บักมี บักมา สิ่งของซึ่งมีลักษณะเหมือนจะเป็นเพศชายแต่ไม่ใช่ เรียก บัก มีบางแห่ง ใช้นำหน้าชื่อผลไม้แต่ไม่ถูกต้อง เพราะผลไม้จะใช้ หมากนำหน้าเสมอ เช่น หมากมี้ หมากม่วง หมากพร้าว ฟันไม้ให้คอดหรือกิ่ว เรียก บัก เช่น การฟันต้นขนุนให้คอดกิ่ว เรียก บักกกมี้
บั้ง
- กระบอกไม้ไผ่มีฝาปิด ใส่เกลือเรียก บั้งเกลือ ใส่แจ่วเรียก บั้งแจ่ว ใส่น้ำ เรียก บั้งทิง กระบอกไม้ไผ่ยาว 3-4 ปล้อง ที่ปากมีงาแซง สำหรับใช้ดักเอี่ยน (ปลาไหล) เรียก บั้งลัน สำหรับใส่ใบลานที่จดวัน เดือน ปีเกิดเรียก บั้งชาตา บั้งไม้ไผ่ยาวประมาณ 6-7 ปล้อง สำหรับตอกดินปืนทำบั้งไฟ เรียก บั้งไฟ ต้นกล้าข้าวที่แก่จนเป็นปล้อง เรียก กล้าบั้งใส่ใบลานที่จดวัน เดือน ปีเกิดเรียก บั้งชาตา บั้งไม้ไผ่ยาวประมาณ 6-7 ปล้อง สำหรับตอกดินปืนทำบั้งไฟ เรียก บั้งไฟ
บั่ว
- หัวหอม ต้นหอม เรียกว่า ผักบั่ว มีหลายชนิด เช่น บั่วแดง บั่วขาว ชื่อหย้าชนิดหนึ่ง เรียก หญ้าบั่ว เกิดตามหนองน้ำ ใบคล้ายใบผักบั่ว แต่ แข็งกว่า ขนที่ขึ้นอยู่ตามร่างกายทั่วไป มีลักษณะอ่อน เรียก ขนบั่ว
บาย
- จับ หยิบ ฉวยเอา อย่างว่า ซิถิ้มกะเสียดาย ซิบายกะขี้เดียด
บุ้น
- น้ำพุ่ง น้ำที่พุ่งออกจากพื้นดิน พุ่งไหลตลอดเวลา เรียก น้ำบุ้น