ความหมาย

• 
  

  [พะยะ-] {แบบ} น. ความกลัว, ของที่น่ากลัว. {ป. ,ส.}. ภยันตราย [พะยันตะราย] น. ภัยและอันตราย. {ป.}.ภยาคติ [พะยาคะติ] น. ความลำเอียงเพราะความกลัว เป็นอคติ ๑ ในอคติ ๔ ได้แก่ ฉันทาคติ โทสาคติภยาคติ และโมหาคติ. {ป. ภย + อคติ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ภยันตราย - ดู ภย-.

• ภยาคติ - ดู ภย-.

• ภรณี - [พะระนี] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒ มี ๓ ดวง เห็นเป็นรูปแม่ไก่, ดาวก้อนเส้า ก็เรียก. {ป., ส.}. ภรณีภู น. ผู้เกิดจากดาวภรณี คือ พระราหู. {ส.}.

• ภรต, ภรต- - [พะรด, พะระตะ-, พะรดตะ-] น. ผู้เต้นรำ, ผู้แสดงละคร. {ส.}. ภรตวรรษ [พะรดตะวัด] น. แผ่นดินแห่งท้าวภรต คือ อินเดีย. {ส. ภรตวรฺษ}. ภรตศาสตร์ [พะรดตะ-] น. วิชาฟ้อนรำทำเพลง.

• ภรรดร, ภรรดา - [พันดอน, พันดา] น. ผัว เช่น ปัญหามีแต่จักหา ภรรดาสมศักดิ์สมศรี หาได้ใช่ง่ายชายดี สมกับเทวีลูกเรา {กนกนคร}, ใช้ว่า ภัสดา ก็ได้, โบราณใช้ว่า ภรัสดาษ ก็มี. {ส. ภรฺตฤ: ป. ภตฺตา}.