ความหมาย

• 
  

  [พังคะ-] น. การแตก, การทำลาย: ความยับเยินล่มจม. {ป., ส.}: ผ้าชนิดหนึ่งทอด้วยของหลายสิ่งเช่นผ้าด้ายแกมไหม.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ภังคี - น. ต้นไม้ชนิดหนึ่ง. {พจน. ๒๔๙๓}.

• ภัจ - น. ภฤตย์, คนรับใช้, คนใช้. {ป. ภจฺจ: ส. ภฤตฺย}.

• ภัญชะ - ก. ทำให้แตก, หัก. {ป., ส.}.

• ภัณฑ-, ภัณฑ์ - น. สิ่งของ, เครื่องใช้. {ป.: ส. ภาณฺฑ}. ภัณฑครรภ [พันดะคับ] น. ห้องเก็บของ. {ส. ภาณฺฑครฺภ: ป.ภณฺฑคพฺภ}. ภัณฑาคาร [พันดาคาน, พันทาคาน] น. โรงไว้ของ, คลังเก็บของ. {ป.}. ภัณฑาคาริก [พันดาคาริก, พันทาคาริก] น. เจ้าหน้าที่ผู้รักษาคลังเก็บสิ่งของของสงฆ์. {ป.}. ภัณฑารักษ์ [พันทารัก] น. ผู้ดูแลรักษาสิ่งของ โดยมากได้แก่จำพวกโบราณวัตถุศิลปวัตถุในพิพิธภัณฑสถานเป็นต้น. {ส. ภาณฺฑารกฺษ}.

• ภัณฑนะ - [พันดะนะ] {แบบ} น. การทะเลาะ, การทุ่มเถียง, การแก่งแย่ง. {ป.: ส. ภณฺฑน, ภาณฺฑน}.