ความหมาย

• 
  

  [พานะ-] {แบบ} น. การบอก, การกล่าว, การสวด. {ป.}. ภาณวาร [พานะวาน] น. ธรรมที่จัดไว้เป็นหมวด, หมวดหนึ่ง ๆ: ข้อธรรมที่จัดไว้เป็นหมวด, ข้อธรรมหมวดหนึ่ง ๆ สำหรับสาธยาย. {ป.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ภาณกะ - [พานะกะ] {แบบ} น. ผู้สวด, ผู้กล่าว, ผู้บอก. {ป.}.

• ภาณี - น. ผู้สวด, ผู้กล่าว, ผู้บอก, คนช่างพูด, เพศหญิง ใช้ว่า ภาณินี.

• ภาณุ - น. แสงสว่าง: พระอาทิตย์. {ป.: ส. ภานุ}. ภาณุมาศ น. พระอาทิตย์. {ป. ภาณุมา: ส. ภานุมนฺตฺ}.

• ภาดา - น. พี่ชายน้องชาย, ราชาศัพท์ว่า พระภาดา. {ส.ภฺราตฤ: ป. ภาตา}.

• ภาตระ - [พาตะระ] น. พี่ชายน้องชาย. {ส. ภฺราตฤ}.