กลับ
คำว่า
ภาณกะ
ความหมาย
[พานะกะ] {แบบ} น. ผู้สวด, ผู้กล่าว, ผู้บอก. {ป.}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ภาณี
- น. ผู้สวด, ผู้กล่าว, ผู้บอก, คนช่างพูด, เพศหญิง ใช้ว่า ภาณินี.
ภาณุ
- น. แสงสว่าง: พระอาทิตย์. {ป.: ส. ภานุ}. ภาณุมาศ น. พระอาทิตย์. {ป. ภาณุมา: ส. ภานุมนฺตฺ}.
ภาดา
- น. พี่ชายน้องชาย, ราชาศัพท์ว่า พระภาดา. {ส.ภฺราตฤ: ป. ภาตา}.
ภาตระ
- [พาตะระ] น. พี่ชายน้องชาย. {ส. ภฺราตฤ}.
ภาตา, ภาตุ
- น. พี่ชายน้องชาย. {ป.: ส. ภฺราตฤ}.