กลับ
คำว่า
กระอ้อมกระแอ้ม
ความหมาย
ว. อ้อมแอ้ม, ไม่ฉะฉาน, ไม่ชัดเจน, ไม่เต็มปาก, {ใช้แก่กริยาพูด}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กระอัก
- ก. ทะลักออกมาจากคอ เช่น กระอักเลือด กินอิ่มจนแทบกระอัก. กระอักกระอ่วน ว. ป่วน, พิพักพิพ่วน, ลังเลใจ, ตกลงใจไม่ได้, อักอ่วน ก็ว่า. กระอักกระไอ ว. อิดเอื้อน, ไม่กล้าพูด, ทำเสียงไออุบอับอยู่ในคอ, เช่น พูดจากุกกักกระอักกระไอ {ไกรทอง}.
กระอั้วแทงควาย
- น. ชื่อการเล่นชนิดหนึ่งในการสมโภชของหลวง, บางทีเรียก กระอั้ว ว่า นางอั้ว เช่น นางอั้วเพ่งผัวเอน ควายเสี่ยว {สาส์นสมเด็จ}.
กระอ้า
- น. โรคพืชชนิดหนึ่งเกิดแก่ใบยาสูบ ทำให้ใบเฉาเหี่ยวแห้งหรือตายนึ่ง.
กระอาน
- {ถิ่น–ปักษ์ใต้} น. ชื่อเต่านํ้ากร่อยขนาดใหญ่ ชนิด Batagur baska {Gray} ในวงศ์ Emydidae จมูกแหลมงอนคล้ายตะพาบ เมื่อยังเล็กกระดองค่อนข้างแบน เมื่อโตขึ้นกระดองโค้งรี เพศเมียหัวและกระดองสีน้ำตาล เพศผู้หัวและกระดองสีดำ ตาสีขาวตีนมีพังผืดเต็ม สามารถปรับตัวอยู่ในนํ้าจืดได้ พบในบริเวณที่มีน้ำไหลทางภาคใต้โดยเฉพาะแถบจังหวัดสตูล, กะอาน ก็เรียก.
กระอิด
- {กลอน} ว. อิดโรย เช่น อกกระอิดกว่าชื่นแล {ม. คำหลวง กุมาร}.