ความหมาย

• 
  

  [กฺรัง] ก. แห้ง เช่น เสบียงกรัง, แห้งติดแน่นอยู่ เช่น ขี้มูกขี้ตากรัง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กรัง ๒ - [กฺรัง] น. เนิน เช่น กึกก้องไพรกรัง {อนิรุทธ์), อเนกทั่วไพรกรัง {ดุษฎีสังเวย}.

• กรัชกาย - [กะรัดชะ-, กะหฺรัดชะ-, กฺรัดชะ-] {แบบ} น. ร่างกาย เช่น เจ้างามยามประจงจัดกรัชกาย {กลบท บัวบานกลีบขยาย}. {ป. ก ว่า น้ำ + รช ว่า ธุลี + กาย = กายที่เกิดจากธุลีในน้ำ}.

• กรัณฑ-, กรัณฑ์ - [กะรันทะ-, กะรัน] {แบบ} น. ภาชนะมีฝาปิด เช่น รัตนกรัณฑ์ {สังโยคพิธาน), กรัณฑรัตน {ยวนพ่าย), กรัณฑขลังขังนํ้าทิพมุรธา ภิเษกท่าน {ราชาภิเษก ร. ๗}. {ดู กรณฑ์ ๑}. กรัณฑก ดูกรณฑ์ ๑.

• กรัณย์ - [กะรัน] น. กิจ. ว. อันพึงทำ เช่น ราชกรัณย์. {ป. กรณีย}.

• กรัน ๑ - [กฺรัน] ว. เล็ก, แคระ, เช่น กรวดกรันขราราย {สุธน}.