กลับ
คำว่า
กราก ๑
ความหมาย
[กฺราก] ก. ตรงเข้าไปหรือเข้ามาโดยเร็ว เช่น กรากเข้าไป. ว. รวดเร็ว เช่น นํ้าไหลเชี่ยวกราก.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กราก ๒
- [กฺราก] ว. เรียกสิ่งที่หุงหรือนึ่งสวยมากเกินไปว่า สวยกราก เช่น ข้าวสวยกราก ถั่วสวยกราก.
กราก ๓
- [กฺราก] ว. เสียงอย่างเสียงของผ้าลายที่ยังไม่ได้ซักหรือผ้าที่ลงแป้งจนแข็งกระทบหรือเสียดสีกัน: เสียงอย่างเสียงลากกิ่งไม้.
กราง ๑
- [กฺราง] ก. ถูไปถูมาด้วยบุ้ง ตะไบ หรือหนังกระเบน เช่น กระเบนกรางหน้าผากไม่อยากเจ็บ {ขุนช้างขุนแผน}.
กร่าง ๑
- {ปาก} ว. อาการที่ทำท่าทางหรือพูดจาวางโต เช่น เขาชอบทำกร่างอยู่เรื่อย.
กราง ๒
- [กฺราง] {โบ: กลอน} ว. เสียงอย่างเสียงใบตาลแห้งที่ถูกลมพัดกระทบกัน เช่น ด่งงไม้รงงรจิตร อันอยู่ชชิดทางเทา ร่มเย็นเอาใจโลกย์ ลำโล้โบกใบกราง {ม. คำหลวง ชูชก}. กรางเกรียง ว. เสียงอย่างเดียวกับกราง เช่น ก้องกงรถก้องกรางเกรียง {พากย์: สุธน}.