ความหมาย

• 
  

  [มะหัดทะนะ] น. ผู้มั่งคั่ง, คนมั่งมี ว. มีทรัพย์มาก, มั่งมี. {ป., ส.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• มหันต-, มหันต์ - [มะหันตะ-, มะหัน] ว. ใหญ่, มาก, เช่น โทษมหันต์. {เมื่อเข้าสมาสกับศัพท์อื่น เป็น มห บ้าง มหา บ้าง เช่นมหัคฆภัณฑ์ คือ สิ่งของที่มีค่ามาก, มหาชน คือ ชนจำนวนมาก}. {ป.}. มหันตโทษ [มะหันตะโทด] น. โทษหนัก, คู่กับ ลหุโทษ = โทษเบา. {ป. มหนฺต + ส. โทษ}.

• มหัพภาค - [มะหับพาก] น. เครื่องหมายวรรคตอนรูปดังนี้ .: ภาคใหญ่.

• มหัล, มหัลกะ - [มะหนั , มะหนั ละกะ] น. ผู้ใหญ่คนมีอายุมาก, คนแก่. ว. แก่, มีอายุมาก. {ป. มหลฺล, มหลฺลก}.

• มหัศจรรย์ - [มะหัดสะจัน] ว. แปลกประหลาดมาก, น่าพิศวงมาก, ผิดปรกติวิสัยของธรรมชาติ. {ส. มหาศฺจรฺย: ป. มหจฺฉริย}.

• มหา ๑ - ว. ใหญ่, ยิ่งใหญ่, มักใช้เป็นส่วนหน้าของสมาสบางทีก็ลดรูปเป็น มห เช่น มหรรณพ มหัทธนะ มหัศจรรย์.มหาทวีป น. ทวีปใหญ่, คู่กับ ปริตทวีป.