ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก, ประกอบด้วย เช่น อริยสัจ ๔ มี ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค, ปรากฏ เช่น มีดาวหางขึ้นในท้องฟ้า, เกิด เช่น มีโรคระบาด, คงอยู่ เช่น มีคนอยู่ไหม. มีกิริยา ก. มีกิริยาดี.มีแก่ใจ ก. เอาใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่, มีนํ้าใจ, มักกร่อนเป็น มีกะใจ. มีครรภ์ ก. มีลูกอยู่ในท้อง, มีท้อง ก็ว่า. มีชาติมีสกุล {สำ} ก. มีเชื้อสายดี เช่น เขาเป็นพวกมีชาติมีสกุล. มีชีวิตชีวา ว. มีความสดชื่นคึกคัก. มีชื่อ,มีชื่อเสียง ว. มีเกียรติยศชื่อเสียง. มีชู้ ก. ล่วงประเวณีกับชายอื่นที่มิใช่สามีของตน. มีตระกูล ว. ที่สืบเชื้อสายมาจากตระกูลสูง เช่น เขาเป็นลูกผู้ดีมีตระกูล. มีตาแต่หามีแววไม่ {สำ} ก. ดูแต่ไม่ลึกซึ้ง, เซ่อ. มีทองเท่าหนวดกุ้ง นอนสะดุ้งจนเรือนไหว {สำ} ก. มีสมบัติเพียงเล็กน้อยแต่กังวลจนนอนไม่หลับ. มีท้อง ก. มีลูกอยู่ในท้อง, มีครรภ์ ก็ว่า. มีท้องมีไส้ {ปาก} ก. มีท้อง. มีน้ำมีนวล ว. มีสง่าราศี, มีผิวพรรณผ่องใส. มีปากมีเสียง ก. ทะเลาะกัน, ทุ่มเถียงกัน. มีเฟื้องมีสลึง {สำ} ก. มีเงินเล็กน้อย. มีภาษีกว่า {สำ} ว. ได้เปรียบ. มีมือมีเท้า ก. มีผู้คอยช่วยเหลือเปรียบเสมือนมือและเท้า. มีเรือน ว. มีครอบครัว, แต่งงานแล้ว, {ตามปรกติใช้แก่ผู้หญิง}, มีเหย้ามีเรือน ก็ว่า. มีเสียง ก. เถียง, มักใช้ในความปฏิเสธว่า อย่ามีเสียงนะ.มีหน้า ว. ไม่รู้สึกอาย {ใช้ในความแดกดัน รังเกียจหรือดูหมิ่น}, มักใช้กับคำ ยัง เช่น โกรธกันแล้วยังมีหน้ามาพูด เก่าไม่ใช้ ยังมีหน้ามายืมใหม่อีก. มีหน้ามีตา ว. มีคนนับถือ, มีเกียรติ, ได้รับความยกย่อง. มีหวัง ก. มีโอกาสที่จะได้ดังที่หวัง. มีอันจะกิน ว. ค่อนข้างมั่งมี. มีอันเป็น ก. เกิดขึ้นอย่างไม่คาดฝัน {มักใช้ในทางร้ายมีภัยพิบัติเป็นต้น} เช่น ขอให้มีอันเป็นไปเถิด มีอันเป็นให้ป่วยไข้เวลามีนัด. มีอายุ ว. สูงอายุ, ย่างเข้าปัจฉิมวัย.