กลับ
คำว่า
ยอง ๑, ยอง ๆ
ความหมาย
ว. อาการที่นั่งชันเข่าทั้ง ๒ โดยก้นไม่ถึงพื้น เช่น นั่งยองอยู่ในท้องแม่ {ไตรภูมิ}, หย่อง ก็ว่า.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ยอง ๒
- {กลอน} น. สัตว์ในจำพวกอีเก้ง.
ย่อง ๒
- ว. ที่ลอยเหนือขึ้นมา เช่น แกงมันย่อง, มีเงางาม เช่น ขัดพื้นเป็นมันย่อง.
ยอง ๓
- น. เส้น, ใย, มักใช้เข้าคู่กับคำ ใย เป็น ยองใย. ว. สุกใส, ยะยอง หรือ ยรรยอง ก็ใช้. ยองใย น. เส้นใย {แห่งแมงมุม}. ว. ผุดผ่องเป็นนํ้านวล เช่น ผิวนวลเป็นยองใย: ใช้เป็นคำเปรียบเทียบว่ามีขนาดเล็กเท่าใยแมงมุมเช่น ไม่มีความผิดแม้เท่ายองใย. ยองไย่ น. ใยแมงมุม.
ย่องเหง็ด
- น. จ้องหน่อง. {ช.}.
ยอด
- น. ส่วนสูงสุด, ส่วนเหนือสุด, เช่น ยอดปราสาทยอดเจดีย์ ยอดเขา, ส่วนปลายสุดของพรรณไม้หรือที่แตกใหม่ เช่น ยอดผัก ยอดตำลึง ยอดกระถิน: เรียกคนหรือสัตว์ที่มีคุณสมบัติยิ่งยวดเหนือผู้อื่น เช่น ยอดคนยอดหญิง ยอดสุนัข: จำนวนรวม เช่น ยอดเงิน: ฝี, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระยอด. {ปาก} ว. ที่สุด เช่น ยอดเยี่ยมยอดรัก. ยอดด้วน น. เถาหัวด้วน. ยอดดี ว. ดีที่สุด เช่น รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี. ยอดน้ำ {ภูมิ} น. แหล่งที่เกิดของลำนํ้า, ต้นนํ้า ก็เรียก. ยอดเยี่ยม ว. ดีที่สุด, เลิศที่สุด, เยี่ยมยอด ก็ว่า. ยอดสร้อย น.นางผู้เป็นที่รักยิ่ง. ยอดอก น. บริเวณเหนือลิ้นปี่.