ก. ต้านไว้, ทานไว้, ดันไว้, เช่น ยันประตูไว้ไม่ให้ล้ม, ค้ำไว้ เช่น ถือไม้เท้ายันกาย, ดันตัวขึ้น เช่น เอามือยันตัวลุกขึ้นจากพื้น: จด เช่น เอาหลังยันกัน นอนหัวยันฝา โตจนตัวยันเปล: ประจัน เช่น ตั้งกองทัพยันกัน:ยืนยัน เช่น เขายันว่าเขาไม่ได้ทำผิด: {ปาก} ถีบ เช่น เดี๋ยวยันเปรี้ยงเข้าให้. {ปาก} ว. เสมอ, ตลอด, เช่น โกหกยันเลย นอนยันเลย. สัน. จนถึง, กระทั่งถึง, เช่น เที่ยวยันสว่าง. ยันกัน ก. พิสูจน์ต่อหน้าให้รู้ข้อเท็จจริง เช่น เอาพยานมายันกัน, สอบข้อมูลหรือรายการให้ตรงกัน เช่น เอาบัญชีมายันกัน. ยันป้าย ก. ถึงที่สุด เช่น เที่ยวยันป้าย.