ความหมาย

• 
  

  น. รติ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• รตนะ - [ระตะ-] น. รัตน์. {ป.: ส. รตฺน}.

• รตะ - [ระตะ] น. ความสุข, ความสนุก. ก. ยินดี, ชอบใจ, สนุก. {ป., ส. รต ว่า ผู้ยินดี}.

• รติ - น. ความยินดี, ความชอบใจ: ความรัก, ความกำหนัด, แผลงใช้ว่า ฤดี หรือ รดี ก็ได้. {ป., ส.}.

• รถ, รถ- - [รด, ระถะ-] น. ยานที่มีล้อสำหรับเคลื่อนไป เช่น รถม้า รถยนต์ รถไฟ. {ป.}. รถกระบะ น. รถชนิดหนึ่งใช้บรรทุกสิ่งของ ทำตัวถังเป็นรูปอย่างกระบะ. รถกุดัง น. รถบรรทุกชนิดหนึ่งเดิมใช้บรรทุกสินค้าจากกุดังเก็บสินค้าที่ท่าเรือ ปัจจุบันใช้บรรทุกสินค้าเป็นต้น. รถเก๋ง น. รถยนต์ที่มีหลังคาเครื่องบังแดดบังฝน มีทั้งชนิดติดตายตัวและเปิดปิดได้ ปรกตินั่งได้ไม่เกิน ๗ คน. รถเข็น น. รถที่ไม่มีเครื่อง ต้องใช้คนเข็นหรือดันไป เช่น รถเข็นคนไข้. รถแข่ง น. รถยนต์มีที่นั่งตอนเดียว ติดตั้งเครื่องยนต์กำลังแรงม้าสูง ใช้แข่งประลองความเร็ว. รถคฤห [รดคฺรึ] น. รถที่มีหลังคาทรงจั่วซ้อนกัน ๒ ชั้น บางทีก็เป็นจตุรมุข สำหรับชักศพเจ้านายตั้งแต่ชั้นพระองค์เจ้าลงมา มีม้าลาก. รถเครื่อง {ปาก} น. จักรยานยนต์, รถที่มีล้อ ๒ ล้อเหมือนกับรถจักรยาน ขับเคลื่อนด้วยกำลังเครื่องยนต์,มอเตอร์ไซค์ ก็ว่า. รถจักร น. รถหัวขบวนรถไฟ มีเครื่องยนต์ใช้ลากจูงรถไฟทั้งขบวน, หัวรถจักร ก็เรียก. รถจักรยาน น. รถถีบ: รถที่ขับเคลื่อนด้วยกำลังของผู้ขับขี่ที่มิใช่เป็นการลากเข็น. รถจักรยานยนต์ น. รถจักรยานที่มีเครื่องยนต์: รถที่ขับเคลื่อนด้วยกำลังเครื่องยนต์ กำลังไฟฟ้า หรือพลังงานอื่น และมีล้อไม่เกิน ๒ ล้อ ถ้ามีพ่วงข้างมีล้อเพิ่มอีกไม่เกิน ๑ ล้อ. รถจี๊ป น. รถยนต์แบบหนึ่ง ใช้ในวัตถุประสงค์ต่าง ๆ ได้แทบทุกภูมิประเทศ มีความคล่องตัวสูง. รถเจ๊ก {ปาก} น. รถลากสำหรับให้ผู้โดยสารนั่ง มีล้อขนาดใหญ่ ๒ ล้อมีคนจีนเป็นผู้ลาก. รถฉุกเฉิน {กฎ} น. รถดับเพลิงและรถพยาบาลของทางราชการ หรือรถอื่นที่ได้รับอนุญาตให้ใช้ไฟสัญญาณแสงวับวาบหรือให้ใช้เสียงสัญญาณไซเรนหรือเสียงสัญญาณอย่างอื่น. รถดับเพลิง น. รถใช้ในการดับไฟที่ไหม้อาคารบ้านเรือนต่าง ๆ เป็นต้น มีอุปกรณ์ในการดับไฟ เช่น ถังน้ำสำรอง สายสูบน้ำหัวสูบ ระหว่างวิ่งไปเพื่อดับไฟจะเปิดไซเรนขอทางให้ยวดยานอื่นหลีกทางให้. รถโดยสารประจำทาง น. รถบรรทุกคนโดยสารที่เดินตามทางที่กำหนดไว้ และเรียกเก็บค่าโดยสารเป็นรายคนตามอัตราที่วางไว้เป็นระยะทางหรือตลอดทาง. รถตีนตะขาบ น. รถชนิดหนึ่งซึ่งมีสายพานหุ้มล้อสามารถขับเคลื่อนไปในภูมิประเทศที่เป็นทุ่งนาป่าเขาได้ดีกว่ารถที่ใช้ล้อธรรมดา. รถตุ๊ก ๆ {ปาก} น. รถสามล้อเครื่องรับจ้างบรรทุกผู้โดยสาร. รถตู้ น.ตู้รถไฟที่ใช้บรรทุกสินค้าเป็นต้นภายในโล่ง มักปิดทึบทั้ง ๔ ด้าน: รถยนต์ขนาดกลาง รูปร่างคล้ายกล่องมักมีประตูเปิดปิดด้านเดียว บรรทุกผู้โดยสารได้ประมาณ ๑๒-๑๕ คน. รถไต่ถัง น. การแสดงผาดโผนชนิดหนึ่งโดยขับขี่รถจักรยานยนต์วนไปรอบ ๆ ภายในถังไม้รูปทรงกระบอกขนาดใหญ่, ที่ใช้จักรยานสองล้อ หรือรถยนต์ ก็มี. รถถ่อ น. ยานพาหนะชนิดหนึ่งสำหรับเจ้าหน้าที่การรถไฟใช้ถ่อค้ำยันให้แล่นไปบนรางรถไฟ. รถถีบ {ปาก} น. รถจักรยานสองล้อ. รถทัวร์ {ปาก} น. รถปรับอากาศขนาดใหญ่ที่รับผู้โดยสารเดินทางไปยังต่างจังหวัด. รถทัศนาจร น. รถยนต์ขนาดใหญ่ที่รับผู้โดยสารไปท่องเที่ยว. รถแท็กซี่ {ปาก} น. รถยนต์รับจ้างสาธารณะ โดยสารได้ไม่เกิน ๗ คน. รถแทรกเตอร์ น. รถทุ่นแรง ใช้ลากหรือขับเคลื่อนอุปกรณ์อย่างอื่นที่ติดเข้าไปกับตัวรถตามลักษณะงานที่ใช้ มี ๒ แบบคือ แบบตีนตะขาบ และแบบล้อซึ่งมีล้อหลังใหญ่กว่าล้อหน้า. รถนอน น. ตู้รถไฟที่มีที่นอนให้ผู้โดยสารนอนในเวลาค่ำคืน. รถนาค น. รถชลประทานสำหรับสูบน้ำเข้านา.รถบดถนน น. รถสำหรับบดดินให้เรียบหรือบดถนนให้ราบ มีลูกกลิ้งขนาดใหญ่สำหรับบดอยู่ข้างหน้า และมีล้อเหล็กขนาดใหญ่ ๒ ล้ออยู่ข้างหลัง. รถบรรทุก น. รถที่ใช้บรรทุกสิ่งของ มีหลายขนาด. รถบ้าน{ปาก} น. รถส่วนบุคคล. รถบุปผชาติ น. รถที่ใช้ดอกไม้สดประดับให้เป็นรูปต่าง ๆ. รถประจำทาง น. รถโดยสารที่วิ่งอยู่บนเส้นทางใดเส้นทางหนึ่งเป็นปรกติ. รถประทุน น. รถยนต์ที่มีประทุนเปิดปิดได้.รถประเทียบ น. รถสำหรับองคมนตรีที่ปฏิบัติหน้าที่ผู้แทนพระองค์. รถปรับอากาศ น. รถโดยสารที่ติดตั้งเครื่องปรับอากาศ. รถพยาบาล น. รถยนต์ของสถานพยาบาลที่ใช้รับส่งผู้ป่วยในกรณีฉุกเฉินระหว่างวิ่งเพื่อนำผู้ป่วยส่งสถานพยาบาลจะเปิดไซเรนขอทางให้ยวดยานอื่นหลีกทางให้: รถยนต์ขนาดใหญ่มีแพทย์ พยาบาล และเวชภัณฑ์พร้อมสำหรับไปรักษาพยาบาลผู้ป่วยในท้องถิ่นต่าง ๆ คล้ายโรงพยาบาลเคลื่อนที่.รถพระที่นั่ง น. รถยนต์ที่พระมหากษัตริย์พระบรมราชินี และพระบรมวงศ์ที่ได้รับพระราชทานฉัตร ๗ ชั้นทรง เรียกเต็มว่า รถยนต์พระที่นั่ง, ถ้าเป็นรถม้า เรียกว่า รถม้าพระที่นั่ง. รถพระที่นั่งรอง น. รถยนต์ที่สำรองไว้ใช้แทนรถพระที่นั่งในขบวนเสด็จพระราชดำเนิน. รถพระประเทียบ น. รถประจำตำแหน่งสมเด็จพระสังฆราช, รถสำหรับเชิญพระพุทรูปสำคัญ. รถพ่วง น. รถที่พ่วงท้ายให้รถคันหน้าลากไป. รถไฟ น. รถที่พ่วงกันเป็นขบวนยาวขับเคลื่อนโดยมีหัวรถจักรลากให้แล่นไปตามรางเหล็ก. รถไฟฟ้า น. รถที่พ่วงกันเป็นขบวนยาวโดยขับเคลื่อนด้วยไฟฟ้า แล่นไปตามราง. รถไฟเล็ก น. รถไฟขนาดเล็กที่จัดวิ่งให้ผู้โดยสารนั่งในระยะใกล้ ๆ เพื่อความบันเทิง เช่น ตามสวนสนุกหรือในงานเทศกาล. รถม้า น. รถที่ใช้ม้าเทียมลากจูงไปมีทั้งชนิด ๒ ล้อ และ ๔ ล้อ. รถเมล์ น. ยานพาหนะประจำทางที่ออกตามกำหนดเวลา. รถยนต์น. ยานพาหนะที่ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ ตามปรกติมี ๔ ล้อ มีหลายแบบหลายชนิดเรียกชื่อต่าง ๆ กันตามความมุ่งหมายที่ใช้เป็นต้น เช่น รถเก๋ง รถบรรทุกรถโดยสาร. รถยนต์ราง น. รถยนต์ที่ขับเคลื่อนไปบนราง มีล้อเหล็ก. รถโยก น. ยานพาหนะชนิดหนึ่ง สำหรับเจ้าหน้าที่การรถไฟใช้โยกให้แล่นไปบนรางรถไฟ.รถร่วม น. รถโดยสารเอกชนที่เข้ามาร่วมกับบริษัทหรือองค์การที่ได้รับสัมปทานในการเดินรถ เช่น รถร่วม บขส. รถรับจ้าง น. รถที่ใช้รับจ้างบรรทุกผู้โดยสารหรือสินค้าเป็นต้น. รถราง น. รถที่แล่นไปบนรางมีสาลี่ติดอยู่บนหลังคา ปลายมีลูกรอกแตะกับสายไฟฟ้าเพื่อนำ กระแสไฟฟ้ามาใช้ขับเคลื่อน. รถลาก น. ยานพาหนะชนิดหนึ่ง มี ๒ ล้อ ใช้คนลาก. รถวิทยุ น. รถยนต์ของเจ้าหน้าที่ตำรวจหรือทหารที่ติดตั้งวิทยุ เพื่อความสะดวกรวดเร็วในการสื่อสารหรือรายงานให้ศูนย์บัญชาการทราบเป็นระยะ ๆ. รถแวน น. รถยนต์ส่วนบุคคล มีที่นั่งมากกว่า ๒ ตอน ตอนท้ายมีประตูข้างหลังสำหรับบรรทุกคนหรือของ. รถศึก น. รถเทียมม้าที่ใช้ในการศึกสงครามสมัยโบราณ ปรกติมี ๒ ล้อ. รถสปอร์ตน. รถยนต์ที่ติดตั้งเครื่องยนต์มีแรงขับเคลื่อนสูง มักเป็นรถตอนเดียว. รถส่วนบุคคล น. รถยนต์นั่งที่เอกชนเป็นเจ้าของ. รถสองแถว น. รถรับจ้างที่มีที่นั่งไปตามความยาวของรถเป็น ๒ แถว. รถสองล้อ {ปาก}น. รถจักรยานสองล้อ. รถสะเทินน้ำสะเทินบกน. รถที่ใช้งานได้ทั้งในน้ำและบนบก. รถสามล้อ น. ยานพาหนะถีบขนาดเล็กชนิดหนึ่ง มี ๓ ล้อ เรียกเต็มคำ ว่า จักรยานสามล้อ, ถ้าติดเครื่องยนต์ เรียกว่า สามล้อเครื่อง หรือ จักรยานสามล้อเครื่อง. รถสิบล้อ น.รถบรรทุกขนาดใหญ่ข้างหน้ามี ๒ ล้อ ข้างหลังมี ๘ ล้อ. รถเสบียง น. ตู้รถไฟที่ใช้ปรุงและจำหน่ายอาหารในขณะเดินทาง, ตู้เสบียง ก็ว่า. รถหลวง {ปาก} น. รถของส่วนราชการ. รถหวอ {ปาก} น. รถดับเพลิงรถตำรวจ หรือรถพยาบาลเป็นต้นที่ติดตั้งไซเรนเพื่อเตือนให้ยวดยานอื่นหลีกทางให้. รถานึก น. กองทัพเหล่ารถ, เป็นส่วนหนึ่งแห่งกระบวนทัพโบราณ ซึ่งเรียกว่า จตุรงคพล จตุรงคโยธา จตุรงคเสนา หรือ จตุรงคินีเสนา มี ๔ เหล่า ได้แก่ ๑. หัตถานึก {กองทัพช้าง, เหล่าทหารช้าง} ๒. อัศวานึก {กองทัพม้า, เหล่าทหารม้า} ๓. รถานึก {กองทัพเหล่ารถ} ๔. ปัตตานึก {กองทัพเหล่าราบ, กองทัพทหารเดินเท้า}. {ป., ส. รถานีก}. รเถสภะ น. กษัตริย์ผู้องอาจบนรถรบ, จอมพลรถรบ. {ป.}.

• รถปุงคพ, รถปุงควะ - [ระถะ-] น. หัวหน้านักรบ. {ป., ส.}.