ก. เปล่งเสียงดัง, โดยปริยายหมายถึงออกเสียงดังเช่นนั้น เช่น ฟ้าร้อง จักจั่นร้อง, {ปาก} ใช้หมายความว่าร้องเพลง ร้องไห้ ก็มี แล้วแต่คำแวดล้อมบ่งให้รู้ เช่น เพลงนี้ร้องเป็นไหม อย่าร้องให้เสียนำตาเลย. ร้องกระจองอแง ก. อาการที่เด็กหลาย ๆ คนร้องไห้พร้อม ๆ กัน. ร้องขอ ก. ขอเป็นทางการ. ร้องงอแง ก.ร้องอ้อน {ใช้แก่เด็กเล็ก ๆ}. ร้องฎีกา ก. ทูลเกล้าฯ ถวายฎีการ้องทุกข์. ร้องทุกข์ ก. บอกความทุกข์เพื่อขอให้ช่วยเหลือ. ร้องบอก ก. เปล่งเสียงบอกให้รู้. ร้องเพลง ก. ขับลำเป็นทำนองต่าง บางที่ก็ใช้ว่าร้องคำเดียว. ร้องโยนยาว ก. ออกเสียงร้องบอกลาก ๆ ช้า ๆ และยาวอย่างพวกฝีพายเรือพระที่นั่งบอกจังหวะ.ร้องระเบ็งเซ็งแซ่ ก. ร้องดังอื้ออึงแซ่ไปหมด. ร้องเรียก ก. เปล่งเสียงเรียกเพื่อให้มาหรือเพื่อมุ่งหมายอย่างอื่น. ร้องเรียกร้องหา ก. ต้องการตัว.ร้องเรียน ก. เสนอเรื่องราว. ร้องเรือ {ถิ่น–ปักษ์ใต้} ก. ขับหรือกล่อมเพลงให้เด็กฟัง. น. เรียกเพลงกล่อมเด็ก ว่า เพลงร้องเรือ. ร้องแรก, ร้องแรกแหกกระเชอ ก. ร้องเอ็ดตะโร, ส่งเสียงโวยวายให้ผู้อื่นรู้. ร้องส่ง ก. ขับร้องโดยไม่ต้องมีดนตรีนำ เมื่อขับร้องแล้วดนตรีจึงรับ.ร้องสด ก. ร้องโดยไม่มีดนตรีรับ, ร้องโดยคิดกลอนด้นหรือกลอนสด, ร้องออกอากาศทันที. ร้องสอด {กฎ} ก. การที่บุคคลภายนอกซึ่งมิใช่คู่ความยื่นคำร้องต่อศาลด้วยความสมัครใจของตนเองขอเข้ามาเป็นคู่ความ หรือบุคคลที่ถูกหมายเรียกให้เข้ามาในคดี. ร้องห่ม ก. ร้องรํ่าไรอย่างน้อยอกน้อยใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำร้องไห้ เป็น ร้องห่มร้องไห้ หรือ ร้องไห้ร้องห่ม. ร้องห่มร้องไห้ ก. ร้องรํ่าไรอย่างน้อยอกน้อยใจ,ร้องไห้ร้องห่ม ก็ว่า. ร้องไห้ ก. อาการที่นํ้าตาไหลเพราะประสบอารมณ์อันแรงกล้า เช่น เจ็บปวด เศร้าโศก ดีใจ, บางทีใช้ว่า ร้องคำเดียว หรือใช้เข้าคู่กับคำ ร้องห่ม เป็น ร้องห่มร้องไห้หรือ ร้องไห้ร้องห่ม ก็ได้.