ความหมาย

• 
  

  น. ไม้ที่สอดรูเสาทั้งคู่สำหรับรับกระดานพื้นเรือน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• รอด ๒ - ก. พ้นไป, ปลอดจาก, เช่น รอดอันตราย, บางทีหมายความว่า ผ่านพ้นภัยอันตรายหรือสิ่งที่ไม่พึงปรารถนามาได้ เช่น เครื่องบินตกรอดมาได้ รอดจากถูกครูตี. ว. ถึงจุดหมายปลายทาง เช่น ไปรอด, ถึง เช่น ตลอดรอดฝั่ง. รอดชีวิต ก. เอาชีวิตรอด, ไม่เสียชีวิต, เช่น ไปรบคราวนี้รอดชีวิตมาได้. รอดตัว ก. เอาตัวรอด. รอดตาย ก. ผ่านพ้นความตายมาได้, เอาชีวิตรอดมาได้. รอดปากเหยี่ยวปากกา ก. พ้นอันตรายมาได้อย่างหวุดหวิด. รอดหูรอดตา ก. หลงหูหลงตาไป.

• รอด ๓ - น. ชื่อพระเครื่องชนิดหนึ่งของลำพูน เรียกว่า พระรอด.

• รอน - {โบ} ก. ตัดหรือฟันให้เป็นท่อน ๆ เช่น รอนฟืน, ทำให้ลดลงหรือให้สั้นลง เช่น รอนกำลัง, ทอน ก็ว่า. รอน ๆว. อ่อนแสง {ใช้แก่พระอาทิตย์เวลาใกล้คํ่า} เช่น แสงตะวันรอน ๆ, อาการที่ใกล้จะขาดหรือสิ้นสุดลงในความว่า ใจจะขาดอยู่รอน ๆ. รอนแรม ก. เดินทางค้างคืนเป็นระยะ ๆ. รอนสิทธิ {กฎ} ก. รบกวนขอขัดสิทธิของบุคคลในอันที่จะครองหรือใช้ทรัพย์สินโดยปรกติสุข.

• ร่อน - ก. อาการของสิ่งมีลักษณะแบนเลื่อนลอยไปหรือมาในอากาศ, ทำให้สิ่งแบน ๆ เคลื่อนไปในอากาศหรือบนผิวนำ เช่น ร่อนรูป ร่อนกระเบื้องไปบนผิวน้ำ: กางปีกแผ่ถาไปมาหรือถาลง เช่น นกร่อน เครื่องบินร่อนลง: แยกเอาของละเอียดออกจากของหยาบ โดยใช้เครื่องแยกมีแร่งเป็นต้นแกว่งยักไปย้ายมา ให้ของที่ละเอียดหลุดลงไป เช่น ร่อนข้าว, แกว่งวนเวียนไปรอบตัว เช่น ร่อนดาบ: เอาคมมีดถูวนเบา ๆ ที่หินในคำว่าร่อนมีด. ร่อนร่อน ว. ง่าย ๆ เช่น หากินร่อนร่อน. ร่อนรับร่อนเร่ ว. เตร็ดเตร่ไปมา. ร่อนเร่ ก. ไปไม่เป็นตำแหน่งแห่งที่ เช่น เขาร่อนเร่ค้าขาย ร่อนเร่ไปในกลางทะเลทราย, เร่ร่อน หรือเร่ร่าย ก็ว่า. ว. ที่อยู่ไม่เป็นตำแหน่งแห่งที่ เช่น คนร่อนเร่, เร่ร่อน หรือ เร่ร่าย ก็ว่า.

• ร้อน - ว. มีความรู้สึกตามผิวหนังเหมือนถูกไฟเป็นต้น, ตรงข้ามกับ เย็น: กระวนกระวาย เช่น ร้อนใจ: รีบเร่ง, ช้าอยู่ไม่ได้. ร้อนใจ, ร้อนอกร้อนใจ ก. เดือดร้อนใจ, กระวนกระวายใจ. ร้อนตัว ก. กลัวว่าโทษหรือความเดือดร้อนจะมาถึงตัว. ร้อนที่ {ปาก} ก. มีเหตุหรือมีเรื่องเดือดร้อนทำให้อยู่ติดที่ไม่ได้. ร้อนผ้าเหลือง{ปาก} ก. อยากสึก {ใช้แก่ภิกษุสามเณร}. ร้อนรน ก. แสดงอาการกระวนกระวาย, ทุรนทุราย. ร้อนรุ่ม ก. กลัดกลุ้มด้วยร้อนใจ, รุ่มร้อน ก็ว่า. ร้อนวิชา {สำ} ก. เกิดความเร่าร้อนเนื่องจากคาถาอาคมจนอยู่ไม่เป็นปรกติ: เร่าร้อนอยากจะแสดงวิชาความรู้พิเศษหรือคาถาอาคมจนผิดปรกติวิสัย. ร้อน ๆ หนาว ๆ ก. ครั่นเนื้อครั่นตัว, มีอาการคล้ายจะเป็นไข้เพราะเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาว, โดยปริยายหมายความว่า มีความเร่าร้อนใจกลัวว่าจะถูกลงโทษหรือถูกตำหนิเป็นต้น, สะบัดร้อนสะบัดหนาว หรือ หนาว ๆ ร้อน ๆ ก็ว่า. ร้อนหู ก. เดือดร้อนเพราะได้ยินได้ฟังเรื่องราวที่ทำให้ไม่สบายใจ.ร้อนอาสน์ {สำ} ก. มีเหตุหรือมีเรื่องเดือดร้อนทำให้อยู่เฉยไม่ได้.