ว. มีความรู้สึกตามผิวหนังเหมือนถูกไฟเป็นต้น, ตรงข้ามกับ เย็น: กระวนกระวาย เช่น ร้อนใจ: รีบเร่ง, ช้าอยู่ไม่ได้. ร้อนใจ, ร้อนอกร้อนใจ ก. เดือดร้อนใจ, กระวนกระวายใจ. ร้อนตัว ก. กลัวว่าโทษหรือความเดือดร้อนจะมาถึงตัว. ร้อนที่ {ปาก} ก. มีเหตุหรือมีเรื่องเดือดร้อนทำให้อยู่ติดที่ไม่ได้. ร้อนผ้าเหลือง{ปาก} ก. อยากสึก {ใช้แก่ภิกษุสามเณร}. ร้อนรน ก. แสดงอาการกระวนกระวาย, ทุรนทุราย. ร้อนรุ่ม ก. กลัดกลุ้มด้วยร้อนใจ, รุ่มร้อน ก็ว่า. ร้อนวิชา {สำ} ก. เกิดความเร่าร้อนเนื่องจากคาถาอาคมจนอยู่ไม่เป็นปรกติ: เร่าร้อนอยากจะแสดงวิชาความรู้พิเศษหรือคาถาอาคมจนผิดปรกติวิสัย. ร้อน ๆ หนาว ๆ ก. ครั่นเนื้อครั่นตัว, มีอาการคล้ายจะเป็นไข้เพราะเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาว, โดยปริยายหมายความว่า มีความเร่าร้อนใจกลัวว่าจะถูกลงโทษหรือถูกตำหนิเป็นต้น, สะบัดร้อนสะบัดหนาว หรือ หนาว ๆ ร้อน ๆ ก็ว่า. ร้อนหู ก. เดือดร้อนเพราะได้ยินได้ฟังเรื่องราวที่ทำให้ไม่สบายใจ.ร้อนอาสน์ {สำ} ก. มีเหตุหรือมีเรื่องเดือดร้อนทำให้อยู่เฉยไม่ได้.