กลับ
คำว่า
ระเหเร่ร่อน
ความหมาย
ก. ซัดเซไปตามบุญตามกรรม, เร่ร่อนไป, อยู่ไม่เป็นที่, อยู่ไม่เป็นที่เป็นทาง, ระเหระหน ก็ว่า.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ระเห็จ
- ก. ไปอยู่ในที่ที่ไม่สมควร เช่น ระเห็จขึ้นไปอยู่บนยอดไม้.
ระเหย
- ก. อาการที่ของเหลวกลายเป็นไอ.
ระเหระหน
- ก. ซัดเซไปตามบุญตามกรรม, เร่ร่อนไป, อยู่ไม่เป็นที่, อยู่ไม่เป็นที่เป็นทาง, เช่น ผู้ลี้ภัยสงครามต้องระเหระหนไปเรื่อย ๆ, ระเหเร่ร่อน ก็ว่า, ในบทกลอนใช้ว่า ระเหหน ก็มี.
ระเหหน
- {กลอน} ก. ระเหระหน.
ระเหหัน
- ว. ซวดเซเหหันไปมา, วนเวียนไปมา.