กลับ
คำว่า
ระเหย
ความหมาย
ก. อาการที่ของเหลวกลายเป็นไอ.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ระเหระหน
- ก. ซัดเซไปตามบุญตามกรรม, เร่ร่อนไป, อยู่ไม่เป็นที่, อยู่ไม่เป็นที่เป็นทาง, เช่น ผู้ลี้ภัยสงครามต้องระเหระหนไปเรื่อย ๆ, ระเหเร่ร่อน ก็ว่า, ในบทกลอนใช้ว่า ระเหหน ก็มี.
ระเหหน
- {กลอน} ก. ระเหระหน.
ระเหหัน
- ว. ซวดเซเหหันไปมา, วนเวียนไปมา.
ระเหิด
- ก. พ้น เช่น ระเหิดจากบาป: {วิทยา} อาการที่ของแข็งกลายเป็นไอ เช่น การบรูระเหิด ลูกเหม็นระเหิด. ว. สูงตระหง่าน, ระเหิดระหง ก็ว่า.
ระเหินระหก
- {กลอน} ก. ระหกระเหิน.